DirkZijn

Bij de Plusmarkt bij mij in de buurt moet je tegenwoordig al je best doen de winkel in te komen. Hordes kinderen staan voor de ingang in afwachting van wandelende pakjes voetbalplaatjes die klanten cadaeu krijgen bij de boodschappen. Voordat je de winkel in gaat bedelen slimme kinderen al om de voetbalplaatjes aan hun te geven mocht je vijftien minuten later de winkel met plaatjes uitgaan. Als je in een naïeve bui je plaatjes beloofd hebt aan een slim kind dan is het toch lastig die belofte te breken. Verreweg de meesten lopen als een nest uitgehongerde zwerfhonden te bedelen bij mensen die de winkel uitkomen. De laatste dagen probeer ik rekening te houden met de gekte en ga naar de winkel als normale gezinnen eten. Vanavond 18.00 uur stonden er slecht twee domme kinderen.

“Meneer, meneer heeft u voetbalplaatjes?”.
“Heb jij voetbalplaatjes?”, vraag ik.
“Ja?!”, zegt de bijdehandste enigszins verbaast.
“Oh, mag ik ze hebben?”, vraag ik.
“Nee?!”, zegt hij verschrikt.
“Mmm, jammer. Zeg… wie van jullie heeft eigenlijk de meeste voetbalplaatjes?”
“Ik, ik”, zegt de bijdehante trots. Gelijktijdig laten beide jochies hun stapel zien en inderdaad de bijdehandte heeft er veel meer.
“Nou, dan krijg jij die van mij niet, dat zou niet eerlijk zijn”, zeg ik, en geef de plaatjes aan zijn maatje. De bijdehante slaat zichzelf tweemaal hard voor zijn kop en we kunnen er samen om lachen. Haha.