IJsvogel
Jezus! Wat zijn die beesten mooi. Je weet echt niet wat je ziet. Het blauw van hun veren lijkt wel licht te geven. Ik werd er haast door verblind toen ik hem vanuit de huiskamer met de verrekijker volgde terwijl hij over de bevroren vaart (je bent een ijsvogel of je bent het niet) vloog.
Ellen was aan het bellen met Esther toen ze tussen neus en lippen door zij dat ze een ijsvogel zag. Ik dacht dat ze een grapje maakte want ze neemt mij er altijd mee in de maling. Twee paar jaar geleden heb ik ook al eens een ijsvogel gezien vanuit ons huis. Die beesten zijn behoorlijk zeldzaam dus Ellen maakt sindsdien de grap dat ik het wel verkeerd gezien zal hebben.
“Het zal wel een stukje blauw plastic zijn”, zei ik daarom tegen Ellen. Ik zag ook wel iets blauws aan de overkant van het water maar te onduidelijk en ik kon het nog niet geloven. Toch maar even de verrekijker gepakt om te checken, en inderdaad, een echte ijsvogel.
Niet lang daarna vloog hij weg, ik kon hem nog volgen, hij vloog onder het fietsbruggetje door en ging daar vlak naast in een boom zitten. Een paar seconde later kwam er een fietser langs die niet in de gaten had dat hij op één meter afstand langs een ijsvogel reed.