Bah! Initium, Navarra 2008
Gadverdamme! Nee, zelfs bij de tweede poging vind ik de overall nummer één rode wijn van de Superwijngids 2010 niet lekker. Nou is de Merlot druif niet mijn favoriet, en die is vrij overheersend aanwezig naast de Tempranillo. Klei is lyrisch over de wijn. Ook op een door de krant georganiseerde blindproeverij herkent hij zijn favoriete wijn. Nou, ik zou hem ook herkennen. Uit duizenden. Maar niet omdat hij zo lekker is. Nicolaas beschrijft:
‘…Want ik ben verslaafd aan wijn die lekker eenvoudig en tevens natuurvriendelijk is. Zoals het vrolijke, kruidige, fruitige Spaanse rood van Initium.
… dat rijpe kersenfruit, dat stoffige van een lange zonnige dag in de wijngaard, die vleuk specerijen en tabak, die heldere smaak die zo opgewekt langs je tong kabbelt…’
Tsss. Deze Initium, Navarra uit 2008 ruikt naar asfalt en smaakt naar leer. Donker fruit, bramen en kersen proef ik inderdaad. Maar het smaakt bij de eerste slok meer naar druivensap dan naar wijn. Daarna wordt het echt vies. Van de nasmaak met zuur en nare tannines krijg je spijt van het drinken. De fles een dag open laten staan helpt iets. De scherpe randjes zijn er dan vanaf. Maar die lucht! Gadverdamme!
Niet alleen de wijn riekt, dit zaakje ook. Naar steekpenningen. Dat was het eerste wat in mij op kwam. Het levert heus wel wat op hoor, zo’n nummer één plek in de Superwijngids. Bij mij werkt het in ieder geval. Had ik niet van je verwacht Nicolaas Klei.
Hmm. En toch… ik denk dat hij hem echt lekker vindt. Hoe is het mogelijk.