DirkZijn

Elsevier.nl – woensdag 17 februari 2010

Natuurlijk, ieder mens maakt fouten. Wel toevallig dat alle fouten die er in het IPCC-rapport staan, allemaal in de richting van opwarming gaan. Net alsof een kastelein die zich regelmatig verrekent, alleen maar meer en nooit eens een keer minder op de rekening zet. Heel toevallig.

De vergelijking heb ik gepikt van Arie Elshout, buitenlandcommentator in de Volkskrant, die dit afgelopen maandag noteerde. Weliswaar staat die krant nog pal achter minister Cramer en het IPCC maar zelfs bij de Volkskrant werken kritische journalisten en die beginnen zich klaarblijkelijk achter de oren te krabben.

Kritisch
Dat is het amusante van wat zich de afgelopen weken voordoet. Alles begint opeens te schuiven. Zelfs VARA-coryfee Matthijs van Nieuwkerk was gisteren tijdens De Wereld Draait Door een ietsiepietsie kritisch over het klimaat. Hij hield het niet lang vol en functioneerde uiteindelijk als handlanger voor minister Cramer (‘ik accepteer geen enkele fout meer van het IPCC’) maar toch – alle begin is nu eenmaal moeilijk.

Eigenlijk staat de hele commotie van de afgelopen weken me ook een beetje tegen. In wezen is er immers niet heel veel nieuws boven tafel gekomen. Ik schrijf al meer dan twintig jaar dat de klimaatwetenschap een onrijpe en verpolitiekte discipline is met ernstig last van groepsdenken en zie in alles wat er de afgelopen weken is gebeurd een bevestiging van wat ik al lang wist – niets nieuws onder de zon.

Maar goed, de Telegraaf is (eindelijk) om, de Sunday Times en de Sunday Telegraph zijn aan het jagen, we hebben tegenwoordig de PVV en dat alles levert toch een heel ander decor.

IPCC-foutenfestival
Even de voortgang in het IPCC-foutenfestival – iets dat u overigens niet zult lezen in onze drie kwaliteitskranten, want die hebben afgesproken dat ze na de gletsjers eventjes geen uitglijers meer melden.

Rik Leemans is een van de luidruchtigste klimaatalarmisten in Nederland. Hij is hoogleraar in Wageningen en schrijft regelmatig op de opiniepagina’s van onze drie kwaliteitskranten dat de wereld vergaat (pdf).

Hij was ook hoofdauteur van hoofdstuk vier van werkgroep twee van het IPCC-rapport uit 2007. Mijn collega-wetenschapsjournalist Rypke Zeilmaker (een bioloog, die deel uitmaakt van het onvolprezen collectief climategate.nl, samen met chemicus Marcel Crok en klimatoloog Hajo Smit – jammer dat ze niet de ballen hebben om ere te gunnen wie ere toekomt – dit weekblad dus) heeft de afgelopen weken op de website van climategate.nl en in Het Parool een boekje open gedaan over de reeks fouten en missers die Leemans heeft begaan. Het is niet mis.

WNF en Greenpeace
Leemans heeft sterk geleund op rapporten van het Wereldnatuurfonds en Greenpeace. Hij heeft mensen van die actiegroepen (Lara Hansen van het Wereldnatuurfonds) laten meeschrijven aan zijn hoofdstuk waardoor het nieuws dat Elsevier vorige week meldde (dat vier Nederlandse milieuactivisten meewerkten aan de IPCC-aanbevelingen) nog te voorzichtig was ook.

Kastelein Leemans heeft consequent teveel afgerekend, toont Zeilmaker aan. Het IPCC schrijft dat tachtig procent van het koraalrif in de Cariben al verdwenen zou zijn door global warming waar de literatuur die Leemans aanhaalt die conclusie helemaal niet ondersteunt. Het IPCC (Leemans) schrijft dat 84 procent van de ruim 300 soorten trekvogels al last heeft van klimaatverandering. Die claim is niet gebaseerd op een echte wetenschappelijke studie maar op ‘grijze’ literatuur zoals het IPCC het zelf noemt en zit vol dubieuze aannames.

Smeltende polen
Een aardige en voor iedereen te begrijpen misser is dat het IPCC (Leemans) schrijft dat het zo’n drama voor de biodiversiteit zou zijn als de polen zouden smelten. Even voor alle duidelijkheid, ook ik hoop natuurlijk niet dat de polen smelten, maar we moeten wel de juiste argumenten gebruiken. Zeilmaker wijst er terecht op dat op onze planeet de biodiversiteit toeneemt naarmate het warmer wordt: rond de evenaar is de biodiversiteit waanzinnig veel hoger dan in de koude streken.

Ik ben zelf een weekje op de Noordpool geweest, had me zeer verheugd op alle bijzondere beesten aldaar maar heb een keertje, midden in de nacht, twee sneeuwhazen gezien. Verder nada. Logisch, het is daar zo koud dat maar heel weinig beesten er kunnen overleven. God verhoede dat de zon het zozeer op haar heupen krijgt dat de polen smelten (al is dat in het verleden vaker gebeurd) maar gebruik niet als argument dat de Noordpool zo bijzonder is voor de biodiversiteit.

Mocht u Leemans binnenkort bij DWDD of Pauw & Witteman of zo zien, realiseert u zich dat die man consequent tien procent meer rekent voor een biertje.

Simon Rozendaal