DirkZijn

Al weken, nee maanden, zitten de verkopers van Presto Cycle Sport Oostzaan achter mij aan. Ik kan maar niet beslissen wat ik wil. Het begint wel te kriebelen nu de zon schijnt. Ik kan niet wachten om met mijn waterdichte tassen van Ortlieb, bepakt en bezakt, weer een tocht te gaan maken. Tent mee, slaapzak, gascomfort, verder zo weinig mogelijk. Fietsen in Nederland, Frankrijk, Duitsland, maakt niet uit waar. Heerlijk die vrijheid. Kaart in de waterdichte hoes op de stuurtas en gaan. Fietsen tot het donker wordt of stoppen wanneer je zin hebt. Van camping naar camping zonder vast einddoel. Ik kan het iedereen aanraden.

Bij Presto in Oostzaan kocht ik vier jaar geleden mijn racefiets. Een Stevens Aspin, afgemonteerd met Shimano Ultegra onderdelen. Een hele fijne fiets die mij afgelopen zomer, tijdens La Marmotte, veilig over vier Alpencols heeft gevoerd. Stevens is een fantastische keus voor mensen die kwaliteit willen voor een prettige prijs. Fietsen met meer glamour en uitstraling kosten al gauw vijftig procent meer. Ik hou van no nonsense dus voor mij is deze degelijke, bijna saaie fiets ideaal.

Tot nu toe heb ik voor mijn fietstochten met bepakking altijd een trekkingbike geleend van een goede vriend. Nu wordt het tijd voor een eigen fiets. Maar wat voor een? Omdat ik tevreden ben over mijn racefiets valt mijn oog op Stevens. Urenlang ben ik bezig geweest met research. Zijn er ook nog andere fietsen die aan mijn wensen voldoen? Kan ik die betalen? Heb ik het geld er voor over?
Mooie fietsen zijn er zat, maar ze zijn wel erg duur. Ik vind de fietsen van Snel heel mooi, of anders die van Santos. Maar ook hier geldt dat de prijs voor vergelijkbare kwaliteit veel hoger ligt. In dit geval wel bijna honderd procent hoger dan de fiets van Stevens die ik heb uitgekozen. De Stevens Primera Lite kost €799,-. Een vergelijkbare fiets van Snel begint bij €1450,-. Op beide fietsen heb ik een proefrit gemaakt en eerlijk is eerlijk, de fiets van Snel fiets fijner. Een stuk prettiger zelfs. Maarja, die prijs…

Uiteindelijk ben ik – vanwege ongeduld en gebrek aan geld – voor de Stevens Primera gegaan. Op naar de winkel in Oostzaan. Daar werd ik heel snel heel chagrijnig van een bijzonder irritante verkoper met snor. Ineens had ik er geen zin meer in. Maar na zo’n lange voorbereiding lukt het mij niet rechtsomkeer te maken. Dus toch mijn plan doorgezet en het formulier van nationale fietsprojecten ingevuld. Eenmaal thuis had ik spijt en begon het twijfelen weer in alle hevigheid. Ik wil die fiets misschien wel kopen, maar niet bij die snor. Minstens een keer in de maand bellen ze mij nu. Of ik het formulier al heb ingeleverd bij de afdeling P&O? “Nee, nog niet maar ik denk wel dat ik het ga doen. Oh, jullie hebben de extra onderdelen al besteld? Ik dacht dat jullie zouden wachten tot het geld binnen was?” Ik heb al tegen ze gezegd dat ze mij niet meer moeten bellen, maar ze doen het toch. Ik zou de fiets bijna kopen om er vanaf te zijn. Maar dát gun ik ze niet. Maar dan heb ik ook geen fiets. En het is mooi weer. En ik wil fietsen. En. En…

Ik denk dat ik het maar ga doen. Maar ik ga de fiets opnieuw bestellen, bij de vestiging van Presto in de Haarlemmerstraat in Amsterdam. Kan ik meteen even zeuren over die vervelende meneer met snor, en zeggen dat ze hem moeten ontslaan.
Update: De dag na het verschijnen van dit artikel werd ik gebeld door de vestiging in Amsterdam. Lang leve Google Alerts. Ik heb afgesproken dat ik woensdag een bezoek breng aan de vestiging Haarlemmerstraat.