DirkZijn

Het is een veel gebruikte slogan in onderwijsland: de leerling staat centraal. Maar wat betekent het eigenlijk? Bedoel je daarmee dat de school het beste met de leerling voor heeft? Dat is zo vanzelfsprekend dat het idioot zou zijn daar aan te twijfelen. Als je echt de leerling centraal stelt, dan heeft hij iets te vertellen over zijn opleiding. Dan bespreek je wat hem interesseert en waar hij goed of slecht in is. Wat wil je leren en hoe ga je dat doen? De docent is dan de expert die hem begeleidt bij dat leerproces. Dat vraagt om maatwerk en een andere houding van de docent. Dan ben je niet meer alleen de persoon die uitleg geeft voor de klas en het tempo bepaalt. Daar hoort een andere organisatie bij, een andere manier van werken. Niet alleen voor de docent dus, maar voor de hele school, als organisatie.

Zolang leerlingen in klassen voor 99% allemaal dezelfde lesstof in hetzelfde tempo tot zich nemen is er geen ruimte voor ontwikkeling van het eigen talent. Scholen zijn als leerfabrieken. Je gaat er aan de ene kant in en komt er als eenheidsworst, aan de andere kant weer uit. Dat wisten de muzikanten van Pink Floyd ook al in 1979, toen zij Another Brick in The Wall schreven. Er zijn maar weinig scholen in Nederland, die anno 2010 veel verder komen.