DirkZijn

Altijd lastig, Purmersteijn uit. Prachtig voetbalweertje, export Amsterdamse bluf langs de lijn, nat veld. Een ideale middag voor een partijtje voetbal. En, bovendien, samen met Jeroen Lambalk en Ger Verbij in één elftal! Dat ik dat nog mee mag maken op mijn leeftijd!

Mijn knie was na drie weken intensief trainen bij de fysiotherapeut voldoende hersteld, zo bleek tijdens de warming-up. Nog wel voorzichtig begonnen met vlaggen – ik ben de meest rechtvaardige amateur grensrechter van Nederland – maar na een kwartiertje als een dolle het veld in. Heerlijk!

Bij de tegenstander zat de stemming er al vroeg in. “Je moet je bek houden, anders sla ik hem dicht!” Maar dan tegen eentje van zijn eigen team. Kijk, dan heb je eigenlijk al verloren.

SV Ilpendam speelde degelijk. Rust in de ploeg, vrije man zoeken, iedereen vanuit de positie. Om er maar wat voetbaljargon in te gooien. Een paar minuten voor het eind maakte Purmeresteijn 3-4 en werd het nog heel even spannend. Twee minuten later scoorde Ilpendam na een pre-assist van uitblinker Dirk Olsthoorn – het moet toch door iemand gezegd worden. De wedstrijd was gespeeld.

Na de wedstijd een biertje in de kantine om de overwinning te vieren. Lekker horr!
Nou, oké, twee dan…