Excuses aan de maatschappij…
Vandaag ben ik eens gaan ‘shoppen’ voor een nieuwe ‘zorg’verzekeraar. Vanwege mijn MS maak ik er nogal gebruik van. Bij VGZ kreeg ik een aardige dame aan de lijn die mij uitlegde hoe het ging per volgende jaar qua fysiotherapie. Ik kon een Plus verzekering afsluiten a 31 nogwat per maand waarvoor ik dan onder andere voor 600 per jaar fysiotherapie zou kunnen volgen. Dat zijn 20 behandelingen. Alle volgende behandelingen zouden dan uit de basisverzekering vergoedt worden. Mits de aandoening in het het grote boek der zorgverzekeraars voorkomt. Dit is ‘gelukkig’ voor volgend jaar nog wel het geval. Maar, eerst zou er dan worden gekeken of ik mijn eigen risico al opgesnoept had. Was dat niet het geval, zouden de volgende behandelingen eerst daar vanaf gaan en dan pas zou het vergoed gaan worden. Wat? Dus ik moet me grof bijverzekeren om zorg te kunnen krijgen?
En dit is niet de enige uitzuiger in mijn leven.
Mijn partner heeft een advocaat in de arm moeten nemen vanwege een alimentatiekwestie met zijn ex. Hij krijgt geen toevoeging omdat hij net teveel verdient. Hij krijgt geen toeslagen om dezelfde reden. Ik krijg vanaf volgend jaar geen WTCG meer, omdat hij net teveel verdient.
Ook gaat de rechter er gemakshalve vanuit dat ik voor de helft kan bijdragen in de vaste lasten van mijn partner, bij wie ik inwoon, maar geen samenlevingscontract heb oid. Ik sta ook niet op de koopakte. Dat is dus zo’n beetje 600 euro per maand wat ik dan af zou moeten dragen aan mijn partner. Van de 800 die ik aan ziektewetuitkering krijg. Daarbij heeft het UWV besloten mij geen AGH status toe te kennen. Het is dus nu wachten tot de Almachtige verzekeringsarts die geen medische informatie nodig heeft van mijn behandelend specialisten, besluit dat ik wel weer eens kan gaan werken en mij in de WW gooit. Met alle gevolgen van dien.
De afgelopen twee jaar ben ik wegens mijn MS al twee keer in het ziekenhuis beland vanwege de te hoge belasting die het werken op mij legt. Drie werkgevers waarbij ik gemiddeld 3 maanden steeds heb gewerkt waarna ik uitviel. En niet met een griepje. Met een griepje werk ik juist door. Omdat ik weet wat het is om echt ziek te zijn. Doorzettertje…
Echt, wat moet er gebeuren? Zal ik maar stoppen met ziek zijn? Dat zal iedereen een hoop last besparen. En financieel komt het ook wel goed uit.
Excuse me for living…