Beter Onderwijs?
Ik kreeg gisteren vreselijke jeuk van de hashtag #BON die @gerbenvanthek gebruikte. De tweet was over een artikel in de Volkskrant van BON-bestuurslid Jeanet Meijs – overigens geen slecht artikel maar dus toch een allergische reactie. BON staat voor Beter Onderwijs Nederland. Een clubje zuurpruimen dat vindt dat vroeger alles beter was in onderwijsland. Stelletje babyboomers en vroeg bejaarde jongeren zijn het. Want voor wie schreeuwt BON het uit? Behalve dan voor haar gefrustreerde zelf? Dat kennis belangrijk is daar twijfelt niemand aan. Ik ken geen onderwijzer die er naar streeft om kennis af te schaffen. Ook geen directeur of schoolbestuur en zelfs onze infantiele minister van onderwijs niet. De tien clichés van BON zijn zo uitgekauwd dat ze niks toevoegen aan de discussie. Wat mij kwaad maakt is dat de boeroepers van BON een belangrijk deel van haar eigen collega’s schoffeert. BON pleegt broedermoord op docenten die met veel inzet en passie proberen in roerige tijden het onderwijs meer geschikt te maken voor de jeugd van tegenwoordig, voor de maatschappij van tegenwoordig en voor de arbeidsmarkt van tegenwoordig. In een sterk geïndividualiseerde samenleving past de eenheidsworst van ons antieke onderwijssysteem niet meer. Geen Pink Floyd (BON) maar Ken Robinson, dat is wat we willen. We zitten niet te wachten op het commentaar van BON. Als je denkt dat je het beter kunt, kom dan bij ons op school werken. En blijf niet met je luie reet op die hogeschool of universiteit zitten. Met je riante salaris waar je niks voor hoeft te doen. Aan het werk! Maak jezelf nuttig. Alsof er in het hoger onderwijs geen werk aan de winkel is? Tssss.
Dat de kwaliteit van het onderwijs slecht is heeft NIETS te maken met het door BON verguisde ‘nieuwe leren’. Het heeft ALLES te maken met gebrek aan tijd, geld en middelen en niet in de laatste plaats het ontbreken van de menselijke maat binnen onderwijsinstellingen. Dat laatste, daar zijn we het dan in ieder geval over eens.