Tweebenen.nl
BAM!! Gemiddeld 33,7 km per uur. Dat moet een persoonlijk winterrecord zijn. Nieuwe ketting erop, fiets flink gepoetst. De Stages powermeter voorzien van een nieuwe batterij (kolereding hapert nog steeds). Droog wegdek, een sluimerend winterzonnetje, klein beetje wind: ideale omstandigheden voor een rondje Beemster. Voor het eerst weer op de Canyon, sinds heul lang. Op de een of ander manier pak ik het oude Stevens-beestje als ik fiets met knieblessure. Omdat het dan toch niet hard kan, of zoiets.
En nu kon het wel. Bij het warm fietsen werd ik ingehaald door een vijftig-plusser die flink door reed. Maar heel groot werd de afstand niet en het motiveerde mij ook wel om stevig aan te zetten. Toen het tempo van mijn haas omlaag ging haalde ik hem bij. Van Hobrede tot Oosthuizen bleef hij in mijn wiel. Daar ging ik linksaf en hij niet. Mijn gemiddelde stond op 33 per uur, terwijl de wind schuin tegen was. Daarna lukte het om het tempo 43 km lang vast te houden.
Laatste keer dat ik in een eenzaam rondje zo hard gefietst heb was in juni. De dag daarna lag mijn knie finaal in de kreukels. Maar dat was nog in het eenbenige tijdperk. Nu fiets ik met twee benen. Dus ik hoop op een betere afloop. En anders heb ik in ieder geval één winterse dag in januari heel erg genoten.
