Klaprozen

Ik zou wat vaker stil moeten staan. Maar stilstaan is niet mijn sterkste eigenschap. Kind van de samenleving, altijd druk druk druk. Even gauw tussen de bedrijven door een stukje fietsen – miles are my meditation. Vaak komt de rust pas na het fietsen. Ik wil hard, hard, hard fietsen. Ik zie het wel, de bloesem, de tulpenvelden, de molens, de fazanten, de prachtige luchten, maar ik geniet er slechts met mate van.

Zo niet afgelopen zaterdag. Tenminste, na 166 km had ik het helemaal gehad met de fietstocht. Mijn arme zitvlak vond er ook geen reet meer aan. Maar bovenal had ik een vlijmscherpe stekende pijn in mijn linkervoet. Of ik nou wilde of niet, ik móést even stoppen. Even niet in de fietshouding, even die druk van mijn voet. Ik knijp in de remmen bij een prachtige berm met klaprozen. Na even onhandig leunen op mijn fiets, mijn linkervoet van de grond, kan ik weer op twee benen staan. Ik neem wat foto’s van de klaprozen en verbaas mij andermaal over de gigantische hoeveelheid klaprozen om mij heen. 

Van vroeger kan ik mij niet herinneren dat er in Nederland klaprozen waren. Helemaal niet. Ik heb het er eens over gehad met een collega leraar biologie. Die wist mij te vertellen dat ze er vroeger ook waren, ook in Nederland. Mijn eerste herinnering aan een klaproos was tijdens mijn eerste vakantie in Frankrijk. In de gortdroge Ardeche stond een prachtige klaproos op en kale rots aan de rand van de camping. Ik was diep onder de indruk. Misschien was het het contrast tussen de droogte, de kale rots en de knalrode klaproos die de kaalslag trotseerde. In ieder geval ben ik de bewondering voor de klaproos nooit meer kwijtgeraakt.

Met mijn collega filosofeerde ik over de reden dat er vroeger geen (of minder) klaprozen te zien waren in Nederland. Hij dacht dat misschien de bermen vroeger eerder kort werden gemaaid, zodat de klaproos geen kans kreeg. Best een aannemelijke verklaring. Zelf vraag ik mij af of de klaprozenexplosie van de laatste jaren te maken heeft met de relatieve droogte, of de verandering van het klimaat? Hoe dan ook, mij hoor je niet klagen. Hoe meer klaprozen, hoe groter de kans dat ik een keertje extra in de remmen knijp. Stilstaan kun je leren.


Reageer

Archief