Archief van de auteur
Brandweerpost Beemster
Van een afstandje heb ik het gedoe rond de nieuwe brandweerpost voor de gemeente Beemster gevolgd. Het heeft voor nogal wat commotie gezorgd bij omwonenden. Zij vinden het ontwerp lelijk, de bakstenen te donker van kleur en de locatie verkeerd gekozen. Omdat het mijn interesse had gewekt – ik vond de afbeelding die in deze krant werd afgebeeld ook niet bepaald tot de verbeelding spreken – heb ik geprobeerd te achterhalen wanneer er in de gemeente Beemster over de brandweerpost zou worden gesproken. Via een bericht op Dichtbij.nl vond ik de agenda van de welstandscommissie. Ik klikte hoopvol door om te zien of de brandweerpost erop zou staan. Het bestand met de agenda leek nog het meest op een scan van een verfrommelde fax. Nauwelijks leesbaar en vooral nogal cryptisch. Ik kon er geen wijs uit worden. Op het digitale vod zes vergaderonderwerpen. Bouwwerken die worden aangeduid met een BWT-code? Gemandateerd of voor grote commissie? Soort aanvraag: BV, BN of P? Geen verdere uitleg. De enige concrete aanwijzing is het bouwadres. Zuiderpad dertien? Hmm. Dat zou het wel eens kunnen zijn. Maar voor mij net iets te onzeker. Ik moest me in allerlei bochten wringen om er bij te kunnen zijn. De kans dat dat voor niks zou zijn achtte ik net iets te groot. Twee dagen na de vergadering van de welstandscommissie viel het definitieve besluit tijdens een raadsvergadering. Met als belangrijkste aanpassing de kleur bakstenen werd het ontwerp nu goed genoeg bevonden. Het komt op mij nogal arrogant over. “We hebben toch naar jullie geluisterd, wat wil je nog meer dan?” De bewoners hebben het gevoel dat de brandweerpost hun door de strot wordt geduwd. Daar lijkt het inderdaad op.
Wat mij verder verbaast? De gemeente Beemster overweegt nauwe samenwerking met de gemeente Purmerend? Waarom dan een brandweerpost bouwen als de brandweerkazerne in Purmerend op een steenworp afstand ligt? Wacht dan tenminste tot duidelijk is of die verregaande samenwerking tot stand komt. Als dat niet zo is kan er altijd nog gebouwd worden. Maarja, ik ben een leek als het om politiek gaat. En met gemeentelijke diensten die zo zuinig zijn met het geven van (leesbare) informatie zal dat voorlopig wel zo blijven. www.dirkzijn.nl
Deze column verscheen eerder in Dagblad Waterland.
Waarom deze leraar gaat staken?
Omdat minister Marja van Bijsterveldt er een zooitje van maakt! Verkeerd gesouffleerd door hoge ambtenaren, adviesraden en andere lobbyclubjes, neemt zij domme besluiten. Vooral de Onderwijsraad is een dubieuze zelfbenoemde club deskundigen met de ballen verstand van onderwijs. Mijlenver verwijderd van de onderwijspraktijk.
Door de zoveelste regering met minachting voor het onderwijs wordt ons de ene na de andere maatregel door de strot geduwd. Want dát is er aan de hand. Wel onderwijzers de les lezen over hoe ze de jeugd van tegenwoordig wijs moeten maken, maar daar in Den Haag zelf geen verantwoordelijkheid voor nemen. Bah!
Er moet meer aandacht zijn voor taal en rekenonderwijs, jongeren moeten les krijgen in waarden en normen, de school heeft een maatschappelijke taak, de examenresultaten moeten omhoog, de aansluiting met het mbo, hbo en wo moet beter, we moeten van de zesjescultuur af, we moeten talenten ontwikkelen, we willen excellente scholen met excellente docenten die excellent onderwijs verzorgen en excellente leerlingen afleveren, scholen moeten ouders betrekken bij het onderwijs, het onderwijs moet competentiegericht zijn, of toch juist niet? het onderwijs moet passend zijn, ‘normale’ leerlingen en leerlingen met een zorgindicatie -of twee- gaan samen weer naar school. En het moet allemaal doelmatiger, het onderwijs is te weinig ‘opbrengstgericht‘ – een eufemisme voor: het moet beter maar het mag niks kosten.
Het geldbedrag dat schoolbesturen van de overheid krijgen is de afgelopen jaren nagenoeg onveranderd gebleven. Met dat geld moet wél meer worden gedaan, scholen moeten aan meer en hogere eisen voldoen. Bovendien zorgt het Actieplan LeerKracht van Nederland -bedoeld om het lerarentekort terug te dringen- ervoor dat de scholen hun leerkrachten aanzienlijk meer salaris moeten betalen. Voor de inkorting van salarisschalen en de introductie van hogere salarisschalen worden de schoolbesturen onvoldoende gecompenseerd. De kortgeleden aangekondigde maatregel om de verplichte onderwijstijd te verhogen van 1000 naar 1040 uur is de druppel die de emmer doet overlopen. De rek is eruit.
De afgelopen jaren heb ik de omstandigheden op mijn school ernstig zien verslechteren. Grotere klassen – 35 vmbo-leerlingen in een klas is gewoon teveel, er zijn maar een paar lokalen waar zo’n klas fysiek in past – te weinig geld voor leer- en hulpmiddelen, geen technisch onderwijsassistent meer met als gevolg (veel) minder practica en andere praktijkopdrachten, geen decaan meer, geen ICT-coördinator, geen geld voor het organiseren van excursies, schoolfeesten, culturele weken en andere themaweken, een verouderd computernetwerk, geen tijd voor onderwijsontwikkeling, geen geld voor het mentoraat, een groot gebrek aan audio- en videoapparatuur, een smoezelig schoolgebouw met een vervallen schoolplein met kapot straatmeubilair. De lijst is oneindig.
Ik heb heimwee naar minister Maria van der Hoeve. Zij begreep dat je het onderwijsveld niet moet lastig vallen met door Haagse pennenlikkers bedachte veranderplannen, en dat je scholen zelf verantwoordelijk moet maken voor de kwaliteit van hun onderwijs. En dat de overheid daarin een faciliterende rol heeft. Zucht.
Staken kan op maandag 9, dinsdag 10, woensdag 11 en donderdag 26 januari.
EBS: Erbarmelijk Bestuur Stadsregio
Veranderen gaat nooit zonder slag of stoot. Maar de overname van Arriva door EBS verloopt wel heel erg moeizaam. De chauffeurs van EBS (dochter van het apartheid bevorderende Egged uit Israël, maar dat terzijde) zijn er zichtbaar chagrijnig van. Vooral het geklungel rond de gewijzigde route in Monnickendam verdient geen schoonheidsprijs. Wie is er verantwoordelijk voor dit gepruts?
De haltes van de oude route door Monnickendam worden niet meer gebruikt. En dat terwijl ze nog maar kort geleden volledig zijn gerenoveerd om ze beter toegankelijk te maken voor minder validen. Dat heet geld over de balk smijten. Heeft de Stadsregio Amsterdam dit niet kunnen voorzien? Of anders de gemeente Waterland, daar heeft men vast wel meegedacht over de nieuwe route?
Voor de nieuwe route zijn er tijdelijke haltes gemaakt van betonplaten. De nieuwe route kent een proeftijd van een maand maar de Monnickendammers zijn er na een week al uit en dreigen met blokkades om de onveilige situatie die is ontstaan onmiddellijk te beëindigen. Ze vinden bovendien dat de gemeente Waterland hen slecht heeft geïnformeerd.
Het was de bedoeling dat de nieuwe route zou leiden tot een bezuiniging op het brandstofverbruik. De kortere route zou op jaarbasis een besparing van een ton moeten opleveren. De praktijk is anders. Waar voorheen een dubbele bus kon worden ingezet kan dat nu vanwege een te nauwe doorgang niet meer. Er rijden nu dus twee enkele bussen waar voorheen één dubbele bus reed. Dat is het tegenovergestelde van bezuinigen. Dubbel brandstof en twee chauffeurs in plaats van één. Om je groen en geel te ergeren.
En dan heb je nog de tariefsverhoging van bijna 50 procent. Bij de aanbesteding van het openbaar vervoer in de Stadregio Amsterdam concessie Waterland is EBS als winnaar uit de bus gekomen. EBS heeft gewonnen omdat ze goedkoper was dan de concurrentie. Ja. Goedkoper voor de Stadregio. Niet voor de reiziger.
Wie heeft hier niet goed nagedacht? Is alleen de Stadregio verantwoordelijk, of hebben ook de gemeentes in de concessie Waterland zitten slapen? Voor de reiziger valt er in ieder geval genoeg te klagen. En bij wie doe je dat bij voorkeur? Juist! Bij de chauffeur. Zou ik ook chagrijnig van worden.
Deze column verscheen eerder in Dagblad Waterland.
Zheng He ontdekte Amerika in 1421
Niet Columbus maar de Chinees Zheng He ontdekte Amerika. Dat beweert althans wijlen onderzeebootcommandant Gavin Menzies uit Groot Brittanie. Zijn boek 1421: The Year China Discovered the World wordt door professionele geschiedkundigen niet serieus genomen. Maar wat is waar?
Een historicus doet wetenschappelijk onderzoek en probeert dat zo objectief mogelijk te doen. Hij gebruikt daarvoor betrouwbare bronnen en zo weinig mogelijk fantasie. Een commandant van een onderzeeboot heeft ervaring op zee. Hij is daardoor in staat om zich te verplaatsen in de ontdekkingsreizigers uit de veertiende en vijftiende eeuw.
Geschiedenis is niet statisch, het is een overlevering die onderhevig is aan politiek en interpretatie. De boot waarmee Zheng He voer lijkt mij in ieder geval beter in staat de klus te klaren.
Geen brug te ver
Ik kan niet wachten tot de ‘Milky Way Bridge’ af is. Het lijkt wel of ik de enige ben die enthousiast is? Nooit hoor ik mensen er iets positiefs over zeggen. Meestal gaat het erover dat de brug te duur is. Veel verder gaat de kritiek ook niet. Je kunt je afvragen of de kritiek terecht is. Wat is duur? Er staan wel meer grote uitgaven op de begroting van de gemeente. Het gaat erom of de brug het geld waard is.
De brug met de strategische ligging getuigt van stedenbouwkundige visie. De brug vormt meer dan alleen een fysieke verbinding tussen het oude centrum en de nieuwbouwwijk Weidevenne. Het verbindt de twee wijken letterlijk én figuurlijk. In de voorlichting beschrijft de gemeente het als volgt: ‘Door de bouw van de Melkwegbrug wordt de historische verbinding van de Melkweg met het oude centrum hersteld. De brug bestaat uit twee componenten: een route voor het fietsverkeer die met een brede slinger de oversteek maakt, en een hoge boog voor de voetgangers waarmee een hoogte van circa elf meter bereikt wordt. De brug wordt daarmee méér dan de snelst mogelijke overgang; het wordt een doel en een attractie op zich.’ Niks op aan te merken. De verbinding moet er komen en een stad heeft markeringspunten nodig. Kerken, parken, pleinen, bruggen en gebouwen vormen het gezicht van een stad of dorp. De plek bij het Tramplein schreeuwt om een markeringspunt. Ik bewonder de bedenker van het stedenbouwkundig plan. En de wethouder, die ondanks forse kritiek doorzet.
Grote projecten gaan nooit zonder slag of stoot, en zo hoort dat ook. Je moet je als stadsbestuur pas echt zorgen maken als niemand zich meer druk maakt over zulke grote uitgaven. De renovatie van de Koemarkt had eveneens heel wat voeten in de aarde. Zelfs toen het werk gedaan was moest er nog een bank in tweeën worden gesplitst om een belofte aan de kritische bewoners in te lossen. Ik geloof dat er nu geen Purmerender meer is die vindt dat de renovatie niet goed is uitgevoerd, of dat die teveel heeft gekost. Ik hoop dat het zo ook zal gaan met de Melkwegbrug.
Deze column verscheen eerder in Dagblad Waterland.
Spurd aan zet
Hoi lieve mensen,
Vanmorgen zagen we in het zwembad allemaal blije gezichten: Het bad werd, onder het toeziend oog van de manager, in tweeën verdeeld. En bij ónze helft werd een bordje geplaatst waarop stond: Schoolslag Snel. Dat wordt nog veranderd in ‘baantjes zwemmen’. De andere helft kan dan benoemd worden als ‘praat-zwemmers’! (grapje)
Bij navraag werd ons verteld dat de manager aan alle betrokken werknemers deze verandering per mail had uitgelegd! Vorige week voor het eerst uitgevoerd.
En toen hebben wij beiden natuurlijk alom verkondigd dat onze zoon, columnist van het NhD, over het gebrek aan ruimte voor de baantjestrekkers onlangs had geschreven in zijn column. Wij trots, en de mensen écht blij. Reactie van een medewerkster: ‘Ja, we hebben een hele goede manager; hij kan heel goed luisteren!’ We hebben haar gevraagd om ons enthousiasme aan hem over te brengen.
Leuk hè?
Miek Olsthoorn – van Rest
Pontveer zoekt ondernemers
Als je per jaar 93.000 euro subsidie ontvangt, ben je dan een ondernemer? Als de gemeente bepaalt wat jouw prijzen moeten zijn en op welke tijden je moet varen, ben je dan wel een ondernemer? De gebroeders Loots, de pontbazen van het pontveer in Ilpendam, vinden van wel. Zij noemden laatst het niet verlengen van het contract met de gemeente een risico dat hoort bij het ondernemerschap. Hoezo risico? De pontbazen hebben de afgelopen jaren weinig ondernemersrisico gekend.
De gemeente Landsmeer en Waterland hebben altijd bijgesprongen wanneer de pontbazen in de problemen kwamen. Was het pontveer in slechte staat dan werd er, met subsidie van het rijk, een nieuwe pont gebouwd. Toen de pontbazen aangaven dat ze het, vanwege de hoge werkdruk, niet meer zagen zitten, kwam er extra geld beschikbaar waarmee personeel kon worden aangenomen. Nu dat ‘extra potje’ op is hadden de gebroeders Loots, zonder overleg, besloten de vaartijden van het pontveer Ilpendam te beperken. Dat is na klachten vanuit de gemeenschap gelukkig snel weer teruggedraaid. Waterland en Landsmeer houden de pontbazen aan hun contract. Dat klinkt stoer, maar dat hadden de gemeentes beter eerder kunnen doen. Bovendien worden de vaartijden nu gewaarborgd omdat medewerkers van de gemeentes de pont bedienen. Veel gekker kan je het zelf niet bedenken.
Je kunt op zijn minst vraagtekens plaatsen bij de gekozen constructie. Als je het pontveer wil privatiseren, stel dan geen voorwaarden aan de pontbazen. Wil je prijzen en vaartijden garanderen, en is dat zonder subsidie niet haalbaar, begin er dan niet aan. Waterland en Landsmeer zijn nu op zoek naar nieuwe pontbazen. In augustus zijn zij een Marktconsultatie gestart om de mogelijkheden van exploitatie van het pontveer Ilpendam te verkennen. Volgens de website van de gemeente Landsmeer moeten de verkennende gesprekken met marktpartijen inmiddels zijn afgerond. Ik verwacht dat de conclusie zal zijn dat dit een heilloze weg is. Of is er nog hoop? Misschien dat ondernemende Ilpendammers de pont kunnen gaan exploiteren. Als zij een stichting oprichten kunnen zij met de subsidie van de gemeente sparen voor groot onderhoud. En eens per jaar een aardigheidje organiseren voor de vele vrijwilligers die bij toerbeurt het pontveer met liefde zullen bedienen.
Deze column verscheen eerder in Dagblad Waterland.