Archief van de auteur
Excellente leerlingen. Gatverdamme!
In het NHD van vandaag: ‘Leerkrachten werken nu een jaar lang met zes groepen excellente kinderen, die een dagdeel per week op hun capaciteiten aangepaste lessen krijgen in een lokaal bij basisschool De Koempoelan. Gatverdamme! Al mijn haren gaan rechtovereind staan. Hier is een ambitieuze directeur aan het werk die de modegrillen van politiek Den Haag verkeerd interpreteert. Al dan niet gedicteerd door onderwijskundige adviseurs met het hoofd in de wolken, wars van de leerpraktijk. Echt niets deugt van deze poging om van de ‘zesjescultuur’ af te komen.
Wie bepaalt of de leerling excellent is? Is elke leerling niet excellent? Ieder op zijn eigen manier? Zitten in deze groepen alleen de leerlingen die hun lesje taal en rekenen op tijd voldoende hebben afgerond? Of ook de creatieve geesten die moeite hebben zich in het klaslokaal te concentreren, door een gebrek aan creatieve uitdaging? En hoe zit het met die excellente voetballer van de E1 die de hoofdsteden van Europa maar niet uit zijn hoofd geleerd krijgt? Zitten deze leerlingen ook in een van die zes groepen?
Een dagdeel in de week? Dat is krap drie uur. En de rest van de week mogen deze excellente leerlingen zich weer de pleuris vervelen? Wauw! En dan ook nog eens in speciaal lokaal. Hoe zullen de leerlingen zich voelen die niet bij de uitverkorene horen? Pedagogisch onverantwoord, dat is het. Excellente programma’s moeten er zijn voor alle type leerlingen. Gewoon in het klaslokaal of de vertrouwde leeromgeving. Fuk dit.
Tenminste houdbaar tot
Hoeveel voedsel wordt er weggekieperd omdat het zogenaamd over de houdbaarheidsdatum heen is? Uit angst voor een buikgriepje mikken mensen zonder pardon prima voedingsmiddelen in de pedaalemmer. Men vertrouwt liever een de geprinte datum op het etiket dan de eigen zintuigen. Wie heeft ooit bedacht dat je de houdbaarheid met een datum vast kunt leggen? Hoe koud is jouw koelkast? Hoe lang heeft die rosbief zondag op de ontbijttafel gelegen? Werkt de houdbaarheidsdatum nog als je de dop van de ketchup er niet goed op hebt gedaan? Als de crème fraîche volgens de datum nog houdbaar is, is die groene schimmel die er op groeit dan eetbaar? Als melk zuur is geworden, dan spuug je die vanzelf weer uit, als je het voor de eerste slok nog niet had geroken. Spinazie die bruin en snotterig is doe je niet meer in de pan. Als de filet americain nog goed ruikt, dan zal hij nog wel eetbaar zijn. Als je een dag daarna aan de dunne bent, dan was hij misschien toch niet meer zo vers. Of misschien was dat toch de EHEC-bacterie op de mosterdkiemen die je in de salade had verwerkt.
Hoe deden mensen dat vóór 1991, toen er nog geen Warenwetbesluit Etikettering van levensmiddelen van kracht was? Waarom is dat besluit eigenlijk genomen? Was dat omdat er zoveel slachtoffers vielen door het nuttigen van verrot voedsel, of was het de ziekelijke drang tot overregulering? Wég met het mondiale voedseltekort! Redt onze luie zintuigen! Schaf de houdbaarheidsdatum af!
Babyboomer dis Brigitte Kaandorp
Was gisteravond weer op teevee. Blijft leuk. Bijna net zo leuk als het stukje over de glutenvrije speciaal-voor-jou-vrouw met ADHD, reuma, een muisarm, dyslexie en bekkenbodeminstabiliteit, in een muesli-jurk.
Kwartfinale #DGP hiphop in P3
Dit artikel verscheen eerder in Dagblad Waterland.
Hiphop van hoog niveau
Het was een avond met hiphop in allerlei smaken: van commerciële hiphop tot gangsta rap, tot een cross-over van R&B en hiphop, met hier en daar een vleugje reggae. De kwartfinale van De Grote Prijs van Nederland, categorie hiphop, vond vrijdag 10 juni plaats in poppodium P3 in Purmerend. Uit alle hoeken van het land waren hiphop fans naar P3 gekomen. Vanuit Tilburg reisde er zelfs een touringcar vol fans mee met afsluiter van de avond Double H. Het zorgde voor een redelijk gevulde kleine zaal, waar opvallend weinig Purmerenders aanwezig waren. Een gemiste kans voor de Purmerendse hiphop scene?
Voor de acht kwartfinales van werden 35 hiphop acts geselecteerd uit vele inzendingen. Het niveau van de kwartfinale in P3 was zonder uitzondering hoog. Een lastige opgave voor de bekende Amsterdamse rapper Rotjoch, die als jurylid de avond bijwoonde.
De zichzelf benoemde ‘favoriete bleekscheet’ beet het spits af. Inderdaad, Roelie Vuitton was een van de weinige blanke rappers van de avond, maar wel eentje met gevoel voor ritme. De commerciële beats hadden een funky geluid en Roelie rapte de vaak sociaal bewogen teksten met een lekkere flow. Het rapduo Donny & Jadeville brengt naast overtuigende rap, zoetgevooisde zangkoortjes in de stijl van Re-Play. Het zorgde voor wat verwarring. Is dat dezelfde stoere rapper die daar nu zo’n braaf melodietje zingt? Het komt de geloofwaardigheid niet altijd ten goede. Mulu is zonder twijfel de meest originele act van de avond. Hij krijgt met zijn enthousiaste verschijning het publiek gauw voor zich gewonnen. De originele sfeervolle beats van de DJ passen perfect bij de poëtische rap van Mulu. In een a capella stukje laat Mulu horen dat hij niet alleen filosoof maar ook een ware taalkunstenaar is.
Met Purmerender Martijn Cremer achter de draaitafels, geniet Rifo Rifolfer nog even na van de goede vibe die Mulu na zijn optreden achterlaat. Dit is rap in Bijlmerstyle. Het moet jurylid Rotjoch bekend in de oren klinken. Gangsta rap, maar dan wel gebracht door twee bijzonder sympathieke gangsters. Bij het laatste optreden van Double H gaat het dak eraf in P3. Hiphop-soul diva Hind Hakki is de koningin van de avond. Met haar volwassen sound moet het wel heel raar lopen als Double H niet doorgaat naar de volgende ronde. Begin juli worden de halve finalisten bekend gemaakt op de website van De Grote Prijs van Nederland.
Dirk Olsthoorn
Column in Dagblad Waterland
Afgelopen woensdag verscheen mijn eerste column voor Dagblad Waterland. Eens in de vier weken zal ik een column schrijven over de politiek in de regio Waterland. In de week na plaatsing in de krant, verschijnt de column op DirkZijn.nl.
Over de politiek
Of ik een column wil schrijven voor Dagblad Waterland, over de lokale politiek? Goeie vraag! Ik haat de politiek en tegelijkertijd hou ik er van. Dat kan samen gaan, al dreigt soms het gevaar dat mijn frustratie de overhand neemt. Er over schrijven is dan ook niet zonder risico. Ofwel mijn woede neemt ernstige vormen aan, of de reacties op deze column zorgen voor nodige nuance. We zullen zien wat het wordt.
Maar waar zal ik eens over gaan schrijven? Over de dure Milky Way Bridge, of over het spotgoedkope bankje van de beroemde Purmerendse architect Mart Stam? Over het pontveer in Ilpendam – wat is dat toch voor een bijzonder contract dat de pontbazen met de gemeente Waterland hebben afgesloten? Of zal ik schrijven over de jachthaven in Purmerend, die er nooit komt? Of over de disco? Het zijn controversiële onderwerpen waar ik al de nodige verhitte discussies over heb gevoerd. Politiek leeft in de regio.
En tóch mis ik het publieke debat. Berichtgeving vanuit de gemeenten over belangrijke besluiten vindt altijd achteraf plaats, als het besluit al genomen is. Jammer, want in de regio gebeurt het: waar er gebouwd wordt en hoe dat er uit komt te zien, wordt besloten in de gemeenteraad; beleid dat door de landelijke politiek wordt vastgesteld, moet hier worden uitgevoerd. Het effect ervan is direct zichtbaar bij onze scholen, zorginstellingen en andere organisaties. De mening van de burgers is voor een goede besluitvorming belangrijk. Die mening vervolgens serieus nemen is van levensbelang voor de politiek. In Purmerend is de gemeenteraad zich ervan bewust dat burgers eerder bij besluitvorming moeten worden betrokken. Voor het onderwerp ‘verkeer in de binnenstad’ heeft de gemeente voor het eerst ‘van buiten naar binnen’ gewerkt. Het voorstel om burgers en organisaties actief te betrekken bij het proces van besluitvorming is door de gemeenteraad unaniem (34-0) aangenomen. Een stadsschouw, een enquête, een bezoek aan diverse organisaties in de binnenstad en een eindsessie met alle betrokkenen, moeten er voor zorgen dat de raad goed geïnformeerd een besluit kan nemen. Een goede ontwikkeling. Het geeft de burger moed.
Ik ga de politiek in Waterland volgen zoals ik de politiek nog nooit gevolgd heb. Suggesties voor het schrijven van deze column zijn van harte welkom.
Dirk Olsthoorn
Mobieltjes in de klas
Het onderwijs moet mobieltjes verbieden, of bakken bij de deur van het lokaal zetten om ze in te leggen, en daarna weer eruit te halen. Die jeugd van tegenwoordig, die communiceert niet meer. Ze kunnen niet schrijven, dat komt omdat ze alleen maar pingen en msn’en en sms’en. De school moet strenger optreden. ‘Het onderwijs in Nederland is onvoldoende op de hoogte van de mogelijkheden van de mobieltjes. Er worden bijvoorbeeld filmpjes gemaakt van medeleerlingen of leraren die op internet worden gezet. Dit kan zover gaan dat leraren ermee gechanteerd worden, om hogere cijfers af te dwingen.’ Joh, je meent het?!
Ik maak altijd filmpjes van mijn leerlingen, met mijn iPhone 4. En als ze daarna niet doen wat ik zeg chanteer ik ze ermee. Dan dreig ik dat ik het aan hun ouders laat zien, hoe goed ze bij de les waren. Of dat ik het op YouTube zet, zodat de hele wereld kan zien hoe dom ze doen. En ik vertel dat ze mij misschien op andere gedachten kunnen brengen door koffie voor me te halen, of een 8 voor het volgende proefwerk. Pingen, ben ik ook dol op. Er kunnen wat mij betreft niet genoeg pingende meiden achterin de klas zitten. Je hebt geen kind aan ze. Lekker stil zijn ze. En bovendien leren ze er nog eens wat van. Hoezo, die jeugd van tegenwoordig communiceert niet? Die jeugd van tegenwoordig communiceert zich suf! Door te pingen. En ze vinden allemaal nieuwe woorden en handige spelling uit, zoals: g1 id (geen idee) en w817 (wacht eens even). Ook nog eens creatief met taal dus. Wat wil je nog meer?! Bij wiskunde zitten ze nooit meer om een rekenmachientje verlegen, want de mobiel zit altijd in de zak. En als ze zo slim zijn om een spiekbriefje in hun mobiel te zetten, of een formule te programmeren, dan verdiénen ze die 10 gewoon. En na het proefwerk over de stelling van Pythagoras, Angry Birds spelen. Leren ze meteen hoe een kogelbaan werkt. Dat scheelt een weer heleboel uitleg bij de les natuurkunde.
Kom op zeg! Doe niet net of het onderwijs achterlijk is. Mobieltjes horen er bij. We laten leerlingen er mee filmen, foto’s maken, aantekeningen en nog veel meer. Om die vervolgens te gebruiken in presentaties en verslagen. En natuurlijk word ik wel eens gek van die smartphone-verslaving van sommige leerlingen. Maar als je er genoeg van hebt pak je het ding af, na een waarschuwing, of twee. Geloof me, als dat ding een week lang bij de directeur in de kluis heeft gelegen zijn ze echt wel een tijdje genezen. Dan kiezen ze wel een andere leerkacht uit om in de les te pingen.
Betaalbare zorg en PGB
door Marc Chavannes
Soms lijkt het of Mark Rutte alles kan verkopen. Woensdag probeerde hij het schrappen van 90 procent van alle ‘persoonsgebonden zorgbudgetten’ als een ‘kwaliteitsimpuls voor de langdurige zorg’ aan de man te brengen. Het ging wat ver. Zeker voor een liberaal, die met zijn kabinet teruggrijpt op centrale sturing in de hoop de kosten te drukken.
Moed is het kabinet niet te ontzeggen. De zorgkosten blijven sterk toenemen. De premier overdrijft amper als hij zegt dat straks het onderwijs en, ja daar was ie weer, de veiligheid niet meer betaald kunnen worden als de gezondheidszorg een nog groter aandeel van de collectieve uitgaven opeist. En de nu gepresenteerde ingrepen willen alleen maar de groeivan de zorgkosten afremmen.
De verantwoordelijke staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten is verpleeghuisarts van beroep. Zij weet als geen ander hoeveel persoonlijke rampen achter al die afkortingen en begrotingsposten schuilgaan. In haar brief aan de Kamer geeft zij ook blijk die veelvormige werkelijkheid te overzien. En toch is de gekozen invalshoek vooral een financiële. En niet een die de kern van het vraagstuk aanpakt.
De echte bron van uit de pan rijzende zorgkosten ligt, afgezien van de vergrijzing, erin dat te veel mensen zorg krijgen die zij niet nodig hebben en niet de zorg krijgen waar zij wel behoefte aan hebben. Dat zal zo blijven zolang het marktmechanisch denken de discussie domineert.
Klik HIER voor het complete artikel op NRC weblogs.
Jezus is terug op aarde
Het schilderij van mijn zus is ergens in de nacht van vrijdag of de vroege zaterdagmorgen gaan spoken. Het hangding-haakje dat al ruim een jaar vastklemt aan het dikke visdraad, heeft plotseling besloten dat het geen zin meer heeft. Het schilderij is een meter gezakt.
Mijn zus zegt dat het een portret van Maria is. Het zal wel, ik heb er altijd Jezus in herkend. Hij is terug op aarde, de Messias! Of in ieder geval een stukje dichterbij, op de rand van de bank. Ik ben niet gelovig, laat staan bijgelovig, maar wat kan dit betekenen?