Archief van de auteur
Parckpop kriebels
Het kriebelt altijd, zo vlak voor het Ilpendamse muziekfestival Parckpop (ja, met cee kaa!). Het mooiste vind ik het, om de week voor het optreden, bij een schemerig avondzonnetje even door het park te wandelen. Er heerst rust, net als de rest van het jaar in het Burgemeester van Oorschotplantsoen. De muziekkapel ziet er nog niet uit als het bruisende podium wat het gaat worden. Toch ruik je dat er iets gaat gebeuren. Het zal mijn verbeelding zijn, of anders is het de keet met toiletten die alvast is neergezet en de onrust aankondigt. Op zondag gaat het gebeuren, dringt het besef dan door. Het motiveert enorm. Die laatste repetities nog even alles op alles. De hele dag de koptelefoon op, om nog de laatste teksten uit het hoofd te leren. (Wat tamelijk kansloos is in mijn geval.) Ik mis het.
Als ik morgen naar Parckpop ga, dan ben ik doodgewoon bezoeker. Geen optreden deze keer. Geen adrenaline die door mijn lijf giert. Geen spanning die pas ver na het optreden weer afzakt. Het maakt het een stuk makkelijker om aandacht te hebben voor de omgeving. Prettig, omdat het festival één grote reünie is. Leuk dus om bij te praten. Vanzelfsprekend veel oude bekenden uit het dorp waar ik ben opgegroeid. Maar ook veel muziekliefhebbende vrienden en kennissen uit Purmerend en wijde omstreken. En natúúrlijk ga ik Hans Dekker even gedag zeggen. Hij is de Jan Smeets van Parckpop en tevens de eigenaar van mijn voormalige stamkroeg, Het Wapen van Ilpendam. Ooit, heeeel lang geleden was ik de eerste gitarist van het allereerste bandje dat speelde op de allereerste editie van Parckpop. Ik ben Hans tot op de dag van vandaag dankbaar dat hij mij die kans heeft gegeven. Het begin van mijn muzikale leven.
Ik wil een iPhone 4!
LOL!
Maar toch… ik wil een iPhone 4.
Wat is nou dyslexie?
In ieder geval is dyslexie een woord waar je dyslectisch van zou worden. Al heel lang heb ik het vermoeden dat ik het heb: woordblindheid. Niet ernstig, maar genoeg om er zo nu en dan last van te hebben. Dus vandaag maar even gezocht of er een checklist is ofzo. Natuurlijk, die is er. Het eerste zoekresultaat bij Google leert dit:
Wanneer u veelvuldig ‘ja’ kunt antwoorden op de volgende vragen, dan bestaat er een grote kans dat u dyslectisch bent.
- Hebt u nog steeds moeite met vlot lezen?
- Leest u überhaupt niet graag?
- Moet u bij een informatieve tekst (b.v. studieboek) deze tekst nog eens extra lezen voor u weet wat er in staat?
- Maakt u veel spellingfouten in het Nederlands?
- Maakt u nog wel eens ‘kleine’ foutjes bij spelling, zoals een letter vergeten b.v. staal i.p.v. straal of boere i.p.v. boeren?
- Twijfelt u bij spelling nog wel eens over het bepalen van de klinker in een woord, met name het verschil eu-uu-u-ui (b.v. schuren i.p.v. scheuren).
- Is de juiste schrijfwijze van werkwoordsvormen een probleem?
- Weet u nooit zeker of een woord geschreven moet worden met een ei of ij?
- Hebt u moeite om een verhaal goed op papier te krijgen? Hebt u daarbij met name problemen om goed lopende zinnen te formuleren?
- Hebt u in het Voortgezet Onderwijs problemen gehad met het leren van de Moderne Vreemde Talen (b.v. Engels), met name de spelling en de grammatica?
- Kunt u moeilijk namen onthouden?
- Hebt u last van achtergrondruis bij het werk wat u doet of andere bezigheden, b.v. telefoneren of studeren? Kunt u zich dan niet concentreren?
- Vergist u zich nogal eens in data en tijden, b.v. bij het maken of nakomen van een afspraak?
Nou. Volgens mei ben ik zo dislekties als een AAp.
Misbruik van de herinnering aan de Holocaust
‘Finkelstein is een telg uit een Joods-Amerikaanse familie. Zijn beide ouders zijn van oorsprong Poolse Joden. Zijn moeder Maryla Husyt Finkelstein en zijn vader Zacharias Finkelstein overleefden de holocaust. [..] Na de Tweede Wereldoorlog verhuisden de Finkelsteins naar de Verenigde Staten waar acht jaar later Norman geboren werd. Finkelstein woont in Brooklyn, New York. In zijn geschriften brengt Finkelstein ter sprake wat hij ziet als misbruik van de herinnering aan de holocaust. [...] Kritiek op Israël is praktisch niet mogelijk, vindt Finkelstein, want bij het minste tegengeluid wordt de criticus antisemitisme verweten.’ In Israël is hij vanwege zijn opvattingen niet meer welkom. Meer informatie over Norman Finkelstein HIER op Wikipedia.
De ‘Milky Way Bridge’ in Purmerend
Onterechte, maar te verwachten kritiek op de ‘Milky Way Bridge’ in Purmerend.
Hij zou te duur zijn, niet mooi, niet functioneel, nou, lees zelf maar. HIER en HIER. Presentatietekeningen van architechten geven vaak een mooier beeld dan de werkelijkheid – geef de architecten eens ongelijk, zij moeten het ontwerp tenslotte verkopen. In het geval van de ‘Milky Way Bridge’ verwacht ik juist dat het eindresultaat beter wordt dan de tekening. Ik weet niet of ik het ontwerp echt mooi vind, maar het heeft onmiskenbaar uitstraling en zal dan ook de attractie worden die de gemeente voor ogen heeft. ‘Door de bouw van de Melkwegbrug wordt de historische verbinding van de Melkweg met het oude centrum hersteld. De brug bestaat uit twee componenten: een route voor het fietsverkeer die met een brede slinger de oversteek maakt waardoor er een minimale hellingshoek nodig is, en een hoge boog voor de voetgangers waarmee een hoogte van circa 11 meter bereikt wordt. De brug wordt daarmee méér dan de snelst mogelijke overgang; het wordt een doel en een attractie op zich.’ Lees voor meer informatie het Uitwerkingsplan Weidevenne, kwadrant Europa, Aanlanding Melkwegbrug (Pdf).
Mongolen
“Mijn zús is een mongool!”, zeg ik tegen een leerling als hij een klasgenoot uitscheldt voor mongool. Het donkere jochie wordt na een kleine aarzeling lijkbleek. Mijn intonatie zit ergens tussen woede en spreken in de overtreffende trap. Zou meester echt bedoelen dat hij zijn zus een mongool vindt? Nee… wacht… zijn zus ís een mongool. Shit, dan is hij nu boos!
Ik ben niet echt boos. Mongool is een algemeen gebruikt scheldwoord, je neemt het makkelijk van iemand over zonder er bij na te denken. Corrigeren doe ik het wel. Na de eerste schrik is er altijd ruimte om er over te praten. Onder vier ogen, maar ook wel eens met de hele klas.
Mijn ouders gebruikten het woord mongooltje liefkozend. In mijn beleving is het dan ook een koosnaam van mijn lieve zus. In haar beleving ook trouwens. Het kwam haar goed van pas als ze de gelegenheid kreeg haar handicap uit te buiten. “Maar ik ben toch een mongooltje”, zei ze dan, als ze iets wilde wat anderen niet mochten. En zeg dan nog maar eens nee.
Persoonlijk vind ik mongool dus een stuk vriendelijker klinken dan ‘iemand met het Syndroom van Down’. Het woord syndroom legt zo de nadruk op de afwijking. Andere namen die door de jaren heen werden gebruikt zijn in chronologische volgorde ‘geestelijk gehandicapt’, ‘verstandelijk gehandicapt’ en ‘verstandelijk beperkt’. Maar welk woord je ook gebruikt, het verandert niks aan het feit dat je een kind hebt dat anders is dan andere kinderen. Met al hun talenten en beperkingen om van te houden – daarin verschillen ze dan weer niets van ‘gewone’ mensen. Als je bij de geboorte ontdekt dat je kind een mongooltje is begint het acceptatieproces. Dat proces kan een heel mensenleven in beslag nemen.
Nujij.nl modereren kansloos
WTF is dit, dacht ik toen ik de 93 reacties zag op een artikel dat ik op nujij.nl had geplaatst. Op nujij.nl kunnen jij en ik artikelen plaatsen die ons opvallen en die wij willen delen met anderen. Toen ik begon met het regelmatig bijhouden van dit weblog plaatste ik regelmatig een artikel op nujij.nl. Om een groter publiek te bereiken en omdat ik nieuwsgierig was naar de reacties. Ik raakte behoorlijk opgewonden toen de eerste keer, binnen een uur tijd, meer dan honderd bezoekers op een artikel klikten. De reacties waren inhoudelijk goed, ook als mensen kritiek hadden om de inhoud. Ik leerde er van. Het was al weer lang geleden dat ik iets op nujij.nl had geplaatst. Tot vorige week. Ik wilde weten wat het commentaar zou zijn op het artikel ‘schoolvakantie idioot lang’. Binnen een kleine dag ontving ik 93 reacties. De meningen waren verdeeld. De meeste reaguurders waren het niet met mij eens. Naarmate ik verder las steeg mijn verbazing over de felheid van het commentaar. De moderator van de site probeerde lafjes orde op zaken te stellen (zie afbeeelding), wat dan ook volkomen mislukte. Het geschreeuw over en weer tussen de reaguurders ging gewoon door. TOTALE ANARCHIE op nujij.nl. Tja, wat wil je ook. Honderden zo niet duizenden artikelen per dag en minstens tien keer zoveel reacties, dat is niet te doen. Nujij.nl modereren is kansloos, maar daarom niet minder nodig. Ik vraag me af hoe lang dat door gaat. Wat is de houdbaarheidsdatum van nujij.nl?