Archief van de auteur
Dirk op DeJaap.nl
Leuke website: DeJaap.nl. Het concept en het motto van de website spreken mij aan. Mensen worden uitgenodigd om een bijdrage te leveren. Een groepsblog met als motto: ‘niet progressief of op andere wijze van zijn eigen moraal overtuigd’. Dat is ook mijn stellige overtuiging. 
Regelmatig lees ik op De Jaap artikelen die ik de moeite waard vind. Zoals gisteren, een artikel over De kloof tussen burger en wetenschap, van Linda Duits. Ik las het stuk op het moment dat ik bezig was met een artikel over de laatste uitzending van Peter R. de Vries. Over kindermoordenaar Koos H. Toen ik klaar was met schrijven vroeg ik mij af of het iets voor De Jaap zou zijn. En nu staat het erop. Leuk!
Hoog van de woontoren
Hoe staat het met de woontoren van zestig meter hoog in Weidevenne? De fractievoorzitter van GroenLinks in Purmerend schreef er over op haar weblog. Sinds ik er een aantal artikelen over plaatste, heb ik er niks meer van gehoord. Even op onderzoek dus. Om te beginnen op de website van GroenLinks. Niks nieuws. Daarna nieuwsgierig op zoek naar Hans Engels. Hij was als wethouder verantwoordelijk voor bouwplannen van de toren. Als je, zoals ik, hoog van de toren blaast over een wethouder, dan moet je ook de tijd nemen om te onderzoeken wat hem beweegt. Niet dat ik over het onderwerp veel meer te weten ben gekomen, maar ik was wel blij verrast met een column van zijn hand. Over vertrouwen en verantwoordelijkheid. Hoe toepasselijk. Oh… In het onderwijs. Niet zo toepasselijk, maar wél interessant.
Hans Engels legt uit hoe fundamenteel wantrouwen er voor zorgt dat er een overmaat aan regels en voorschriften ontstaat. Van het onderwijs maakt hij de verbinding naar de samenleving. De spijker op zijn kop als je het mij vraagt. Een politicus in Purmerend die in staat is tot zelfreflectie. Ik ben nog steeds benieuwd hoe het afloopt met de woontoren. Maar ik kijk in ieder geval anders naar Hans Engels.
Hyves voor orgaandonatie
Vanaf vandaag 10.30 uur hebben alle Hyvers de mogelijkheid om in hun profiel aan te geven of zij wel of geen orgaandonor zijn. Ook is het mogelijk om online te registreren. Hoe simpel kan het zijn.
Dan kan politiek Den Haag nog jaren blijven leuteren over wel of niet verplicht en hoe en wat. Deze actie van Hyves is nu al 100 procent meer effectief dan het Haagse beleid van de afgelopen eeuw. Je gaat er toch over nadenken. Het zal voor velen aanleiding zijn om werk te maken van donorregistratie. De laatste keer dat het aantal geregistreerde donoren omhoog schoot was na de donorshow van BNN. Lang leve de politiek!
Blauwschimmelkaas
Op zoek naar de lekkerste blauwschimmelkaas.
Je hebt ze van koemelk en schapenmelk. Er bestaat vast ook blauwschimmelkaas van nog een ander beest dat melk geeft, maar die ken ik niet. Roquefort is mijn favoriet voor bij stokbrood en borrel. Hij wordt gemaakt van schapenmelk en heeft ook een typische schapenkaas smaak. Je moet er van houden. In de supermarkt koop ik zelden of nooit roquefort of andere blauwschimmelkazen. Het ligt er vaak voorverpakt, in zo’n hardnekkig stuk plastic, waterig te worden. Als je de verpakking thuis met grof geweld probeert open te maken, loopt de snotterige blauwe schimmel vroegtijdig uit de verpakking. Niet lekker. Bij de kaasboeren in Nederland meer succes. Lekkere verse stevige roquefort, goed verpakt in kaaspapier. Als ik niet in de buurt van de kaasboer ben dan heb ik een goed en goedkoop alternatief van koemelk. Ik hou van de scherpe smaak van Danish Blue. Danablu heet het in de supermarkt. In zo’n driehoekig plastic bakje met deksel. Lang houdbaar. Blijft door de manier van verpakken goed stevig en fris. Net als roquefort heerlijk bij een stoere kruidige rode wijn.
Je hebt ook veel onzinkazen in de supermarkt. Blauwschimmelkazen die de naam geen eer aan doen. Het smaakt naar brie met blauwschimmel aroma. Castello bijvoorbeeld, hoef je echt niet te proberen. Magor en gorgonzola vind ik lekkerder bij pizza of pasta dan uit het vuistje. Hoewel ik bij de kaasboer een keer een pittige stevige gorgonzola heb gekocht die erg lekker was op de kaasplank. Gorris liet mij laatst een wijn proeven die ik daar graag eens bij zou drinken. Maar welke was dat ook alweer?
Randonneur
Fuck! Ik heb een Stevens Randonneur besteld bij Presto. Die zou inmiddels toch binnen moeten zijn?! Als ik er eerder aan had gedacht dan had ik hem kunnen ophalen vandaag. Maar dan zouden ze toch wel hebben gebeld? Ik ga fietsen in de meivakantie! Misschien wel van Brussel naar Parijs.
Update: Maastricht – Parijs lijkt mij ook wel een mooie route.
Achterlijk onderwijssysteem
“Succes ermee”, zei Joeri. Met klas 2E bedoelde hij. Ze kwamen bij de wissel van de les het technieklokaal binnenstormen. De minuut die het duurde voordat ik was aangekomen, was voor hem lang genoeg om te merken dat er nu een stelletje wilden binnen zat. Toen ik aankwam zag ik een en ander door de lucht vliegen en iemand rood aanlopen omdat er een arm om stevig om zijn keel heen was geklemd. “Bedankt Joeri! Ik geloof dat ik het kan gebruiken.”
Het was onschuldig gedoe. Dollen, zoals kinderen op die leeftijd dat doen. Best gezellig, vond de klas. Best druk, vond ik. Net toen ik aan het bedenken was hoe ik orde in de chaos zou scheppen stelde een leerling voor om naar buiten te gaan. Dat was het! Ik had er in de laatste pauze nog aan gedacht, dat het zonde is om met dit prachtige weer de hele tijd binnen te zitten. Ik doe het vaker met een klas, stukje wandelen, gewoon even ontspannen, gezellig. Iedereen was enthousiast, dus snel naar buiten. Heerlijk gewandeld in het park vlak bij school.
Het is ook nogal wat. Ik kan het mij nog herinneren van mijn eigen middelbare schooltijd. Bijzonder lastig vond ik het om die lange schooldagen door te komen. Na het vierde lesuur was het wel op met de concentratie. Gym of handvaardigheid konden dan uitkomst bieden, maar meestal zaten er nog minstens drie ‘normale’ lesuren achteraan. Probeer het maar eens, een dag lang, uur na uur, stil en braaf luisteren naar die leraar die het allemaal zo goed weet. Verschrikkelijk is dat. Verschrikkelijk saai. En weinig effectief. Wat een achterlijk onderwijssysteem hebben we toch.
Benidorm Bastards
Ha! Rare gasten die Belgen. Weer een geniaal programma op de Belgische teevee. Verborgen camera met bejaarden. Het idee dat oudjes in de toekomst voor terreur gaan zorgen is zo gek nog niet. Dat bewijst Benidorm Bastards. Zeer overtuigend geacteerd door grijsaards met zachte g. De makers en de bejaarden waren vorige week te gast bij De Wereld Draait Door.
ViP Volleybaltoernooi
Met een team van docenten van SG Antoni Gaudí heb ik vrijdag meegedaan aan het Rabobank ViP scholenvolleybaltoernooi in sporthal De Vaart in Purmerend. Bijna had ik afgemeld, ik voelde mij de hele ochtend beroerd. Net op tijd opgeknapt, maar wel veel te laat vertrokken richting sporthal. Toen ik de hal in zicht had belde coach Bart. Hij was toch een beetje zenuwachtig of ik nog zou komen. Ik was niet de enige die laat was. Vijf minuten voor aanvang van de eerste wedstrijd waren er nog maar twee van de zes veldspelers. Inclusief speler-coach Bart. Eén minuut voor het begin van de eerste wedstijd stond ik op het veld. Niks geen ballen om in te slaan, gewoon op routine die ruim twee jaar de tijd heeft gehad om weg te zakken.
Wat een stelletje ongeregeld op het veld. Zeven man en vrouw sterk uiteindelijk. We waren met afstand het meest bonte team onder de docenten. Letterlijk en figuurlijk. Bart had het knaloranje schoolgymshirt van Gaudí aan. De rest van het team vulde dat aan met alle kleuren van de regenboog. Liza, de enige echte volleyballer in ons team, zag er profi uit, maar joeg de eerste tien ballen strak in het net. Ze had ook van die kussendingen voor de knieën, in het rood, passend bij haar schoenen. Dan zit je er op! volleybal. Ik had geen kniebeschermers, maar ik dook wel op elke bal. Kansloos. Nu zijn ook mijn knieën rood. Nakita was supergeconcentreerd. Helemaal klaar voor de bal stond ze in een onmiskenbare volleybal houding, wachtend op de dalende hoge bal. Helaas een meter van waar de bal lande. Van de service van Thijs moesten we het ook niet hebben. De scheidsrechter keurde zijn opslag, via de wand van de sporthal, af. De eerste twee wedstrijden pakten we alleen punten als de tegenstander fouten maakte. De docenten van Jan van Egmond en Da Vinci waren te goed. En ik verdenk ze ervan dat ze aan tactiek deden. Met de punt naar achter en de bal hard naar voren over het net. Strak in het tenue en irritant fanatiek. Nee dan wij, lang leve de lol, blij als je de bal raakt.
Maar wij hadden – naast de meeste lol – zonder twijfel de meest fanatieke aanhang. De jongens van Gaudí deden het als supporter net zo goed als op het veld. En net zo luidruchtig als de docenten in het veld. Van wie zouden ze het hebben? De leerlingen stonden aan het eind van de middag mooi wel in de finale. De docenten pakten drie sets en een gelijkspel. Het spel werd ook tweehonderd procent beter. Overspelen, hier een daar een prima setup met geslaagde afronding, een succesvolle duik van Dirk naar de zoveelste bal, ace service van Nakita en meer goed ballen van alle teamleden. De finale bleef ver uit zicht, maar het was wél een leuke middag.