Archief van de auteur
Het klimaat volgens Salomon Kroonenberg
Okay, even wat reacties op een rij. ‘Elsevier is niet neutraal en Simon Rozendaal niet objectief.’ Volgens Gorris is Rozendaal een neo-conservatief. ‘Niet te vertrouwen want die hebben allemaal lijntjes lopen naar de email hackers e.d. Dat is geen wetenschappelijk debat maar een politiek spel.’ Volgens Dennis is het ‘Simon vs. 53 professoren’, die in een open brief (pdf) helder uitleggen dat de mens verantwoordelijk is voor de opwarming van het klimaat. Volgens Drecul schrijven die professoren een brief omdat ze er zelf belang bij hebben om verder te gaan met het onderzoek: ‘Al die Universiteiten krijgen subsidie voor klimaat onderzoek, dus toch een beetje wij van wc-eend adviseren wc-eend.’ Dirk Zijn kan er weer eens geen touw aan vastknopen.
Gorris stuurde mij laatst een interessant artikel van geoloog Salomon Kroonenberg, over De zeespiegel van Tuvalu. ‘Door een geoloog, dus waar.’ Aldus Gorris. Er wordt in het artikel onder andere gesteld dat de zeespiegel zakt. ‘Met die zeespiegelstijging loopt het in elk geval nog niet zo’n vaart. Volgens gegevens van de Topex-Poseidon-satelliet is het zeeniveau sinds 1993 juist tien centimeter gezakt. Peilgegevens sinds 1978 laten ook geen verhoogde zeespiegel zien, en volgens Franse onderzoekers zakt de zeespiegel zelfs al minstens sinds 1956.’ Maar laat je hierdoor niet afschrikken, lees het artikel. Het artikel is écht de moeite waard.
Voor de meer audiovisiueel ingestelden heb ik HIER een uitzending van Tegenpolen in de aanbieding. Van alweer een tijdje terug, februari 2007. Kroonenberg in discussie met meteoroloog Reinier van den Berg. Of recenter, 5 februari van dit jaar, Kroonenburg in discussie met de directeur van het Planbureau voor de Leefomgeving Maarten Hajer. Fragmenten van de uitzending van Nova HIER. Over de vraag of het Planbureau wel de juiste instantie is om de fouten in het IPCC-rapport te onderzoeken.
Boertje Jeroen – Aflevering 2
Jonge geitjes, geboren in de stal van Boertje Jeroen. Daar komen mensen op af.
IPCC-gate volgens Simon Rozendaal
Elsevier.nl – woensdag 17 februari 2010
Natuurlijk, ieder mens maakt fouten. Wel toevallig dat alle fouten die er in het IPCC-rapport staan, allemaal in de richting van opwarming gaan. Net alsof een kastelein die zich regelmatig verrekent, alleen maar meer en nooit eens een keer minder op de rekening zet. Heel toevallig.
De vergelijking heb ik gepikt van Arie Elshout, buitenlandcommentator in de Volkskrant, die dit afgelopen maandag noteerde. Weliswaar staat die krant nog pal achter minister Cramer en het IPCC maar zelfs bij de Volkskrant werken kritische journalisten en die beginnen zich klaarblijkelijk achter de oren te krabben.
Kritisch
Dat is het amusante van wat zich de afgelopen weken voordoet. Alles begint opeens te schuiven. Zelfs VARA-coryfee Matthijs van Nieuwkerk was gisteren tijdens De Wereld Draait Door een ietsiepietsie kritisch over het klimaat. Hij hield het niet lang vol en functioneerde uiteindelijk als handlanger voor minister Cramer (‘ik accepteer geen enkele fout meer van het IPCC’) maar toch – alle begin is nu eenmaal moeilijk.
Eigenlijk staat de hele commotie van de afgelopen weken me ook een beetje tegen. In wezen is er immers niet heel veel nieuws boven tafel gekomen. Ik schrijf al meer dan twintig jaar dat de klimaatwetenschap een onrijpe en verpolitiekte discipline is met ernstig last van groepsdenken en zie in alles wat er de afgelopen weken is gebeurd een bevestiging van wat ik al lang wist – niets nieuws onder de zon.
Maar goed, de Telegraaf is (eindelijk) om, de Sunday Times en de Sunday Telegraph zijn aan het jagen, we hebben tegenwoordig de PVV en dat alles levert toch een heel ander decor.
IPCC-foutenfestival
Even de voortgang in het IPCC-foutenfestival – iets dat u overigens niet zult lezen in onze drie kwaliteitskranten, want die hebben afgesproken dat ze na de gletsjers eventjes geen uitglijers meer melden.
Rik Leemans is een van de luidruchtigste klimaatalarmisten in Nederland. Hij is hoogleraar in Wageningen en schrijft regelmatig op de opiniepagina’s van onze drie kwaliteitskranten dat de wereld vergaat (pdf).
Hij was ook hoofdauteur van hoofdstuk vier van werkgroep twee van het IPCC-rapport uit 2007. Mijn collega-wetenschapsjournalist Rypke Zeilmaker (een bioloog, die deel uitmaakt van het onvolprezen collectief climategate.nl, samen met chemicus Marcel Crok en klimatoloog Hajo Smit – jammer dat ze niet de ballen hebben om ere te gunnen wie ere toekomt – dit weekblad dus) heeft de afgelopen weken op de website van climategate.nl en in Het Parool een boekje open gedaan over de reeks fouten en missers die Leemans heeft begaan. Het is niet mis.
WNF en Greenpeace
Leemans heeft sterk geleund op rapporten van het Wereldnatuurfonds en Greenpeace. Hij heeft mensen van die actiegroepen (Lara Hansen van het Wereldnatuurfonds) laten meeschrijven aan zijn hoofdstuk waardoor het nieuws dat Elsevier vorige week meldde (dat vier Nederlandse milieuactivisten meewerkten aan de IPCC-aanbevelingen) nog te voorzichtig was ook.
Kastelein Leemans heeft consequent teveel afgerekend, toont Zeilmaker aan. Het IPCC schrijft dat tachtig procent van het koraalrif in de Cariben al verdwenen zou zijn door global warming waar de literatuur die Leemans aanhaalt die conclusie helemaal niet ondersteunt. Het IPCC (Leemans) schrijft dat 84 procent van de ruim 300 soorten trekvogels al last heeft van klimaatverandering. Die claim is niet gebaseerd op een echte wetenschappelijke studie maar op ‘grijze’ literatuur zoals het IPCC het zelf noemt en zit vol dubieuze aannames.
Smeltende polen
Een aardige en voor iedereen te begrijpen misser is dat het IPCC (Leemans) schrijft dat het zo’n drama voor de biodiversiteit zou zijn als de polen zouden smelten. Even voor alle duidelijkheid, ook ik hoop natuurlijk niet dat de polen smelten, maar we moeten wel de juiste argumenten gebruiken. Zeilmaker wijst er terecht op dat op onze planeet de biodiversiteit toeneemt naarmate het warmer wordt: rond de evenaar is de biodiversiteit waanzinnig veel hoger dan in de koude streken.
Ik ben zelf een weekje op de Noordpool geweest, had me zeer verheugd op alle bijzondere beesten aldaar maar heb een keertje, midden in de nacht, twee sneeuwhazen gezien. Verder nada. Logisch, het is daar zo koud dat maar heel weinig beesten er kunnen overleven. God verhoede dat de zon het zozeer op haar heupen krijgt dat de polen smelten (al is dat in het verleden vaker gebeurd) maar gebruik niet als argument dat de Noordpool zo bijzonder is voor de biodiversiteit.
Mocht u Leemans binnenkort bij DWDD of Pauw & Witteman of zo zien, realiseert u zich dat die man consequent tien procent meer rekent voor een biertje.
Simon Rozendaal
Lerarentekort heeft één voordeel
Vandaag staat in Trouw dat het lerarentekort in het voortgezet onderwijs meevalt. Artikel hier. Nogal misleidend. Er is, onder andere dankzij de crisis, slechts een piepkleine opleving. De zekerheid van een vaste baan in het onderwijs trekt mensen aan. Als de economie weer herstelt, vertrekken er weer net zo hard mensen uit het onderwijs. De problemen worden nog steeds zwaar onderschat.
In 2007 deed de commissie-Rinnooy Kan onderzoek naar het dreigende lerarentekort. Artikel in Trouw: „Hoe meer cijfers ik te zien kreeg, hoe zenuwachtiger ik werd”, zegt Alexander Rinnooy Kan. (…) Rinnooy Kan is geschrokken. „Stel je voor, binnen zes à zeven jaar vertrekken in het voortgezet onderwijs drie van de vier leraren. En het aantal dat van de opleidingen komt, is bij lange na niet genoeg om die gaten op te vullen.”
Ja, fijn, maar dat wisten we toen ook al. Zoals Alexander Rinnooy Kan het zelf verwoordde: „Er zijn de afgelopen vijftien jaar goede rapporten geschreven met goede ideeën. Maar het is buitengewoon treurig om te zien hoe weinig dat heeft opgeleverd.”
En dus verzon de commissie-Rinnooy Kan een nieuwe list. Het moet namelijk aantrekkelijk worden om carrière te maken binnen het onderwijs. Bravo! De spijker op zijn kop. Tenminste, dat dacht ik eerst. Ik hoopte op ruimte en budget voor persoonlijke ontwikkeling en taakdifferentiatie. Maar helaas. Het gaat bij het advies van de commissie om de koppeling van salaris aan het opleidingsniveau. Achterlijk en traditioneel plan. Wat heb ik aan een academische opleiding in de onderbouw van het VMBO. Ik kan een heleboel zinvolle scholing bedenken, maar ik ga daardoor, volgens het advies van de commissie-Rinnooy Kan, niet vooruit in salaris. Een eersteklas academicus die les geeft in de bovenbouw van het VWO is kennelijk meer waard dan een eersteklas pedagoog die kan omgaan met de problemen binnen de VMBO-populatie. Of is het de bedoeling dat alle ervaren en bijgeschoolde docenten les gaan geven op Havo en VWO scholen? En dat alle onervaren HBO-afgestudeerden beginnen in het VMBO?
Het advies van de commissie wordt nu zo’n beetje uitgevoerd. Het gaat er zeker niet voor zorgen dat het dreigende lerarentekort wordt afgewend. De docenten moeten de bijscholing zelf financieren. Er wordt geen tijd en geld beschikbaar gesteld om een vervolgopleiding te doen. Naast een fulltimebaan is het niet te doen. En als je de studie hebt afgerond is er geen garantie op een hoger salaris. Ik ken niemand die vanwege uizicht op een hoger salaris overweegt om een vervolgstudie te beginnen.
De cijfers zijn niet veranderd. De babyboomers gaan de komende vijf jaar met pensioen. De lerarenopleidingen leveren – nog steeds – veel te weinig docenten om het gat te vullen. De crisis komt snel en hard, en de politiek kijkt er naar en doet niets.
Maar elk nadeel heb z’n voordeel. Als er straks een tekort aan docenten is, zal er noodgedwongen worden gebroken met oude tradities en komt er eindelijk beweging in het instituut voortgezet onderwijs. Wie weet, wegen de voordelen van het lerarentekort wel op tegen de nadelen.
Pauze
Geen tijd om te bloggen. Wel een hoofd vol gedachten inmiddels, dus het wordt weer hoog tijd. Bijna vakantie, dat komt goed uit.
Female Driver Compilation
Fout. Niet mijn idee. Maar stiekum wel errug om moeten lachen.
Wood’s Metal
Een paar weken geleden heb ik op school verteld over eigenschappen van metalen. Dat het uitzet als het warm wordt en dat je daar rekening mee moet houden bij, onder andere, het bouwen van bruggen en het aanleggen van spoorwegen. Dat anders de brug niet meer open of dicht wil, of dat de treinrails hartstikke krom trekt. Dat ze vroeger daarom een kiertje ruimte tussen twee stukken rails maakten. En dat ze daar nu een andere oplossing voor hebben: voorverwarmen. En over verschillende smeltpunten van metalen. Dat tin bijvoorbeeld een relatief laag smeltpunt heeft van nog 232 graden Celsius. En dat ijzer pas smelt bij 1539 graden Celsius.
Leuk om over te vertellen. Leerling Lysa vertelde van een metaal dat haar vader wel eens thuis had laten zien. Dat metaal zou smelten in kokend water. Nou, dat wilde ik natuurlijk wel eens zien.
Vandaag had ze het meegenomen naar school. Dus een waterkoker geregeld, en een glas om het in te doen. En inderdaad, het metaal smolt. Vet! Maar wat was het voor metaal? Waarschijnlijk een legering van iets. We zochten samen op internet en vonden Wood’s Metal. Een giftige smeltbare legering met een smeltpunt rond 68°C. Het wordt samengesteld uit bismut, lood, tin en cadmium. Het werd genoemd naar Robert Williams Wood.
Glas maar even in de vaatwasser gezet. En handen gewassen.
Van Vollenhoven en de Q-koorts
Als Van Vollenhoven iets onderzoekt, dan kent hij geen genade. Geen doofpot, geen vriendjespolitiek, gewoon zeggen waar het op staat. Zijn er fouten gemaakt: leer er dan van. Zijn er ernstige fouten gemaakt: neem je verantwoordelijkheid. Of de betreffende politici dat vervolgens doen is nog maar de vraag. Balkenende, de man van de normen en waarden, stelde onlangs de norm. Hoe hard en duidelijk de kritiek ook is, gewoon blijven zitten waar je zit. En alles ontkennen.
Jammer. De Onderzoeksraad van de Veiligheid doet geen onderzoek naar de Q-koorts. Het gras is voor de voeten weggemaaid door twee bange ministers die de bui al zagen hangen. Ze hebben snel een onderzoekscommissie van niks aangesteld. De commissie-Van Dijk. Nog voordat voorzitter van de Onderzoeksraad van de Veiligheid, Pieter van Vollenhoven met een onderzoek kon starten. Twee commissies die hetzelfde onderwerp onderzoeken, dat kan nou eenmaal niet. Dus rest Van Vollenhoven niks anders dan de betreffende ministers een brief te schrijven waarin hij de onderzoeksvraag van de onderzoekende commissie ter discussie stelt.
’Zoals bekend heeft de Onderzoeksraad voor Veiligheid besloten geen onderzoek te starten naar de Q-koorts, na kennis te hebben genomen van de instelling van de commissie Van Dijk en de onderzoeksvragen van deze commissie., aldus Van Vollenhoven in zijn brief aan de overheid.
Wel zou ik in deze brief — namens de Onderzoeksraad voor Veiligheid — uw aandacht willen vragen voor de centrale onderzoeksvraag naar de aanpak en de bestrijding van de Q-koorts. Deze luidt: “Op welke wijze hebben de ministeries van VWS en LNV de aanpak en bestrijding van de Q-koorts ter hand genomen en welke lessen kunnen daaruit worden getrokken voor de toekomst?”
Deze centrale vraagstelling zou naar onze mening een breder karakter kunnen worden gegeven dan nu het geval is. Dat betreft in het bijzonder het erbij betrekken van de rol van de sector zelf in plaats van alleen de rol van de overheidspartijen’ aldus Van Vollenhoven in zijn brief aan de overheid.
Met andere woorden: wat is de oorzaak van deze puinzooi en wie is daar voor verantwoordelijk? Lijkt mij een tamelijk elementaire vraag.