Archief van de auteur
Kieskompas Purmerend
Volgens Kieskompas moet ik bij de gemeenteraadsverkiezingen in Purmerend gaan stemmen op D66 of PvdA. De standpunten van die partijen verschillen onderling nauwelijks. Het AOV en het CDA zit daarna het meest in de buurt van mijn keuzes. VVD en TON liggen er ver van verwijderd.
Dertig vragen waren het. Vragen over thema’s die spelen in de Purmerendse politiek. Ik vond het best moeilijke vragen en had de neiging om overal te antwoorden met neutraal of geen mening. Er zit ook een vraag bij over het open houden van de winkels op zondag. Het CDA is het daar helemaal niet mee eens. Verder vragen over bouwen in de Purmer, het verhogen van de Onroerende Zaak Belasting en het inzetten van een musquito om hanggroepjongeren te verjagen. Om maar wat te noemen.
Ik moet nog wel wat huiswerk doen voordat ik een goede keuze kan maken. En bij die keuze zal ik ook afwegen of ik de politieke partijen in staat acht om een wethouder te leveren die de stad kan besturen. De gemeente Purmerend is hartstikke blut. Dan heb je meer aan een goede boekhouder dan aan een overtuigde wereldverbeteraar. Een combinatie van die twee zou mooi zijn.
Ik ga vast wat notulen lezen van de raadsvergaderingen van het afgelopen jaar. En ik ga op 18 februari de raadsvergadering bijwonen om een indruk op te doen van alle partijen en politici.
Leo Blokhuis vertelt
Vanavond ben ik naar het theater geweest. Michel had een kaartje over voor de show van Ricky Koole en Leo Blokhuis. Ik ben fan van Leo Blokhuis bij Top 2000 à gogo. Wat kan die man mooie verhalen vertellen over muziek. Zo ook nu, in theater de Purmaryn. Het mooiste verhaal was over David Bowie en het ontstaan van een liedje. Door Bowie geschreven in Berlijn, waar hij een plaat aan het opnemen was. Tijdens een korte onderbreking van de opnames schreef hij het nummer Heroes. Geïnspireerd door zijn Engelse producer die in de pauze een vrouw, die niet zijn eigen vrouw was, stond te zoenen. In de schaduw van het IJzeren Gordijn dat op instorten stond.
I, I can remember
Standing, by the wall
And the guns, shot above our heads
And we kissed, as though nothing could fall
And the shame, was on the other side
Oh we can beat them, for ever and ever
Then we could be heroes, just for one day
Het podium zag er uit als een rommelige huiskamer uit de jaren zeventig. Die sfeer bleef niet helemaal overeind tijdens de show. Het informele decor was in contrast met de strak geregisseerde monologen van Ricky en Leo. Er was een verhaal dat vertelt moest worden. Een verhaal over het ontstaan van de country, blues en soul in Amerika. Een mooi verhaal ook. Afgewisseld door prachtige liedjes. Even prachtig gezongen door een even prachtige Ricky Koole. Prima, nee, uitstekende band. Maar toch… er waren momenten dat ik, heel even, de aandacht verloor. Om vervolgens weer op het puntje van mijn stoel te zitten als Leo weer over muziek vertelde. Dan kwam die fonkeling in zijn ogen en rolde de woorden ontspannen over zijn lippen. Geen maniertjes of quasi nonchalante danspasjes maar gewoon: Leo vertelt. Heerlijk. Dat mag van mij de hele avond duren. Dan maar geen band, dan maar geen Ricky. Gewoon Leo. Kaal op het podium. Achter een lessenaar met muziek.
Stem ‘Big Sister’ Mona
In het Noordhollands Dagblad van dinsdag een artikel over ‘Big Sister’ Mona. Langs de jaagweg in het weiland bij Ilpendam een levensgrote verkiezingsposter van Mona Keijzer. Op het grondgebied van Waterland? Mag dat zomaar? Dat is de vraag van de verslaggever. “Ik zou niet weten waarom niet”, zegt Keijzer. “Het enige dat je nodig hebt is toestemming van degene van wie de grond is. En je moet natuurlijk rekening houden met algemene regels rondom dit soort borden, dat ze het verkeer niet hinderen en zo.”
Woeha! Dat ze het verkeer niet hinderen! Dan zie ik toch al gauw de billboards van Sloggi op mijn netvlies verschijnen. Maar verder een goeie actie. Lekker ondernemend ook. Ik heb het billboard nog niet gezien maar ik heb een vermoeden waar het staat. Waarschijnlijk op dezelfde plek als het bord waarmee Parckpop wordt aangkondigd. Of de kermis in Ilpendam.
Het wordt tijd om mij wat meer te verdiepen in de politieke partijen in Purmerend. De verkiezingen komen hard dichterbij. Voorlopig bindend stemadvies: stem Mona! Enkele weken geleden was ik op bezoek bij Mona op het gemeentehuis in Purmerend. We spraken over de gemeentelijke subsidie voor P3 en de mogelijkheden en onmogelijkheden voor een andere wijze van exploitatie van het poppodium. Ik wilde graag weten of mijn analyses en aannames op Dirk Zijn juist waren. Dat was wel zo, en verder leverde het gesprek nog wat nieuwe inzichten op. Bijvoorbeeld over de scheiding tussen kerk en staat. En ik leerde Mona kennen als een zeer betrokken en deskundige volksvertegenwoordiger die van aanpakken weet. Nou ben ik doorgaans niet bijzonder onder de indruk van de kwaliteit van de politici in Nederland. Ik ben bang dat het nog een flinke zoektocht wordt naar een politicus die mij er van weerhoudt op Mona te stemmen.
Stem Wijzer: Kies Mona Keijzer! Dat is de CDA slogan voor Purmerend. Ik voel een Dirk Zijn verkiezingsrap opborrelen. 
MTB Motorsport
Wooowww! Je houdt die gasten even niet in de gaten en ze worden zowaar kampioen. Geheel klimaatneutraal neem ik aan, mannen? Ik heb van het weekend in het Comedy Café geleerd dat je een heel eind komt, als je elke minuut een hamster dood rijdt.
Hele vette viediejoo vanuit de cockpit bij Mick! Dat noem ik nog eens inhalen. Zaterdag 6 februari is er open dag bij MTB Motorsport in Purmerend.
Mail onbeantwoord
Wat is dat toch. Het ligt echt niet aan de jeugd van tegenwoordig hoor. De jonge honden van SoproTV beantwoorden mail eerst automatisch, ter bevestiging van ontvangst. En hooguit een dag later heb je netjes antwoord op je vraag. Zelfs als het geen vraag was. Maar verder vind ik het nogal treurig. Ik wacht nog op reactie van Purmerend 600 en van Dichterskring Waterland. De redactie van het Noordhollands Dagblad reageert helemaal niet, totdat je een beetje zuur gaat doen. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een mailtje te beantwoorden. Zeg binnen een week, dan ben ik al blij. En dan kan ik mij nog iets voorstellen bij de redactie van de krant. Als er meer dan honderd mailtjes per dag binnenkomen is het haast niet te doen. Maar maak dan een automatisch antwoord aan, waarin je dat uitlegt. Tjongejonge 2.0.
Marike Stellinga
Kijk, daar is ze weer. Altijd scherp. Altijd goed. Dit keer geeft ze haar commentaar op de weblog van Wouter Bos. Symboolpolitiek, noemt ze het wetsvoorstel van het kabinet om mensen met een huis dat meer waard is dan 1 miljoen euro meer belasting te laten betalen. En gelijk heeft Marike. Natuurlijk. ‘Geld levert het nauwelijks op, de staatsschuld wordt er niet kleiner door. Momenteel zijn er rond de 24.500 woningen met een WOZ-waarde hoger dan 1 miljoen euro. Hoogstens komen er enkele tientallen miljoen euro extra belastinggeld binnen, op een staatsschuld van 369 miljard euro.’ Schaf liever de aftrek van hypotheekrente helemaal af! Aldus Stellinga.
Ha! weer een mijlpaal! Zo begint de betreffende weblog van Wouter Bos. Hij zal toch niet echt geloven dat het wetsvoorstel een mijlpaal is? Hij zal toch geen Marike Stellinga nodig hebben om hem dat uit te leggen? Het zegt misschien wel alles over de kleine stapjes die je maakt in politiek Den Haag.
Kinki Kappers La Roux
Tot zaterdag was ik in de overtuiging dat ik de enige man was die zijn haar liet knippen bij Kinki Kappers in Purmerend. Behalve een verdwaalde junk en een kleuterjoch dat met moeders mee was, had ik er nog nooit een man gezien. Nee, dan zaterdag. Twee hippe pubers met strakke coupe de winkel uit, net toen ik binnen kwam, nog eentje op de stoel en eentje in de wacht. Zaterdag must be de dag die mannen uitkiezen om naar Kinki Kappers te gaan. En wat zegt dat over mij? In ieder geval dat ik doordeweeks tijd heb om naar de kapper te gaan.
Eenmaal op de kappersstoel moest ik denken aan de muziek die ik er een paar knipbeurten geleden hoorde. Raar elektronisch-achtige minimalistische sound. Maar wél goed. Dat vond ik gelijk al, dus ik vroeg aan Brenda wat het was, omdat ik het niet kon plaatsen. La Roux, singer songwriter uit UK die haar cd naar alle Kinki’s in NL heeft gestuurd. Maargoed, zaterdag dus nog maar eens gevraagd wat het was. Er lagen ook ansichtkaarten met een afbeelding van La Roux, voor de pak. En inderdaad, een even spectaculair als kinki, rood kapsel. Op de kaart ook de URL van La Roux op myspace. Ik vind het wel vet. Er staat ook een agenda op myspace, van gigs in 2010. Blijkt dat die rooie op 20 februari in Paradiso speelt!!! Duss…