Gemeente Purmerend
Kieskompas Purmerend
Volgens Kieskompas moet ik bij de gemeenteraadsverkiezingen in Purmerend gaan stemmen op D66 of PvdA. De standpunten van die partijen verschillen onderling nauwelijks. Het AOV en het CDA zit daarna het meest in de buurt van mijn keuzes. VVD en TON liggen er ver van verwijderd.
Dertig vragen waren het. Vragen over thema’s die spelen in de Purmerendse politiek. Ik vond het best moeilijke vragen en had de neiging om overal te antwoorden met neutraal of geen mening. Er zit ook een vraag bij over het open houden van de winkels op zondag. Het CDA is het daar helemaal niet mee eens. Verder vragen over bouwen in de Purmer, het verhogen van de Onroerende Zaak Belasting en het inzetten van een musquito om hanggroepjongeren te verjagen. Om maar wat te noemen.
Ik moet nog wel wat huiswerk doen voordat ik een goede keuze kan maken. En bij die keuze zal ik ook afwegen of ik de politieke partijen in staat acht om een wethouder te leveren die de stad kan besturen. De gemeente Purmerend is hartstikke blut. Dan heb je meer aan een goede boekhouder dan aan een overtuigde wereldverbeteraar. Een combinatie van die twee zou mooi zijn.
Ik ga vast wat notulen lezen van de raadsvergaderingen van het afgelopen jaar. En ik ga op 18 februari de raadsvergadering bijwonen om een indruk op te doen van alle partijen en politici.
Leo Blokhuis vertelt
Vanavond ben ik naar het theater geweest. Michel had een kaartje over voor de show van Ricky Koole en Leo Blokhuis. Ik ben fan van Leo Blokhuis bij Top 2000 à gogo. Wat kan die man mooie verhalen vertellen over muziek. Zo ook nu, in theater de Purmaryn. Het mooiste verhaal was over David Bowie en het ontstaan van een liedje. Door Bowie geschreven in Berlijn, waar hij een plaat aan het opnemen was. Tijdens een korte onderbreking van de opnames schreef hij het nummer Heroes. Geïnspireerd door zijn Engelse producer die in de pauze een vrouw, die niet zijn eigen vrouw was, stond te zoenen. In de schaduw van het IJzeren Gordijn dat op instorten stond.
I, I can remember
Standing, by the wall
And the guns, shot above our heads
And we kissed, as though nothing could fall
And the shame, was on the other side
Oh we can beat them, for ever and ever
Then we could be heroes, just for one day
Het podium zag er uit als een rommelige huiskamer uit de jaren zeventig. Die sfeer bleef niet helemaal overeind tijdens de show. Het informele decor was in contrast met de strak geregisseerde monologen van Ricky en Leo. Er was een verhaal dat vertelt moest worden. Een verhaal over het ontstaan van de country, blues en soul in Amerika. Een mooi verhaal ook. Afgewisseld door prachtige liedjes. Even prachtig gezongen door een even prachtige Ricky Koole. Prima, nee, uitstekende band. Maar toch… er waren momenten dat ik, heel even, de aandacht verloor. Om vervolgens weer op het puntje van mijn stoel te zitten als Leo weer over muziek vertelde. Dan kwam die fonkeling in zijn ogen en rolde de woorden ontspannen over zijn lippen. Geen maniertjes of quasi nonchalante danspasjes maar gewoon: Leo vertelt. Heerlijk. Dat mag van mij de hele avond duren. Dan maar geen band, dan maar geen Ricky. Gewoon Leo. Kaal op het podium. Achter een lessenaar met muziek.
Stem ‘Big Sister’ Mona
In het Noordhollands Dagblad van dinsdag een artikel over ‘Big Sister’ Mona. Langs de jaagweg in het weiland bij Ilpendam een levensgrote verkiezingsposter van Mona Keijzer. Op het grondgebied van Waterland? Mag dat zomaar? Dat is de vraag van de verslaggever. “Ik zou niet weten waarom niet”, zegt Keijzer. “Het enige dat je nodig hebt is toestemming van degene van wie de grond is. En je moet natuurlijk rekening houden met algemene regels rondom dit soort borden, dat ze het verkeer niet hinderen en zo.”
Woeha! Dat ze het verkeer niet hinderen! Dan zie ik toch al gauw de billboards van Sloggi op mijn netvlies verschijnen. Maar verder een goeie actie. Lekker ondernemend ook. Ik heb het billboard nog niet gezien maar ik heb een vermoeden waar het staat. Waarschijnlijk op dezelfde plek als het bord waarmee Parckpop wordt aangkondigd. Of de kermis in Ilpendam.
Het wordt tijd om mij wat meer te verdiepen in de politieke partijen in Purmerend. De verkiezingen komen hard dichterbij. Voorlopig bindend stemadvies: stem Mona! Enkele weken geleden was ik op bezoek bij Mona op het gemeentehuis in Purmerend. We spraken over de gemeentelijke subsidie voor P3 en de mogelijkheden en onmogelijkheden voor een andere wijze van exploitatie van het poppodium. Ik wilde graag weten of mijn analyses en aannames op Dirk Zijn juist waren. Dat was wel zo, en verder leverde het gesprek nog wat nieuwe inzichten op. Bijvoorbeeld over de scheiding tussen kerk en staat. En ik leerde Mona kennen als een zeer betrokken en deskundige volksvertegenwoordiger die van aanpakken weet. Nou ben ik doorgaans niet bijzonder onder de indruk van de kwaliteit van de politici in Nederland. Ik ben bang dat het nog een flinke zoektocht wordt naar een politicus die mij er van weerhoudt op Mona te stemmen.
Stem Wijzer: Kies Mona Keijzer! Dat is de CDA slogan voor Purmerend. Ik voel een Dirk Zijn verkiezingsrap opborrelen. 
MTB Motorsport
Wooowww! Je houdt die gasten even niet in de gaten en ze worden zowaar kampioen. Geheel klimaatneutraal neem ik aan, mannen? Ik heb van het weekend in het Comedy Café geleerd dat je een heel eind komt, als je elke minuut een hamster dood rijdt.
Hele vette viediejoo vanuit de cockpit bij Mick! Dat noem ik nog eens inhalen. Zaterdag 6 februari is er open dag bij MTB Motorsport in Purmerend.
Kinki Kappers La Roux
Tot zaterdag was ik in de overtuiging dat ik de enige man was die zijn haar liet knippen bij Kinki Kappers in Purmerend. Behalve een verdwaalde junk en een kleuterjoch dat met moeders mee was, had ik er nog nooit een man gezien. Nee, dan zaterdag. Twee hippe pubers met strakke coupe de winkel uit, net toen ik binnen kwam, nog eentje op de stoel en eentje in de wacht. Zaterdag must be de dag die mannen uitkiezen om naar Kinki Kappers te gaan. En wat zegt dat over mij? In ieder geval dat ik doordeweeks tijd heb om naar de kapper te gaan.
Eenmaal op de kappersstoel moest ik denken aan de muziek die ik er een paar knipbeurten geleden hoorde. Raar elektronisch-achtige minimalistische sound. Maar wél goed. Dat vond ik gelijk al, dus ik vroeg aan Brenda wat het was, omdat ik het niet kon plaatsen. La Roux, singer songwriter uit UK die haar cd naar alle Kinki’s in NL heeft gestuurd. Maargoed, zaterdag dus nog maar eens gevraagd wat het was. Er lagen ook ansichtkaarten met een afbeelding van La Roux, voor de pak. En inderdaad, een even spectaculair als kinki, rood kapsel. Op de kaart ook de URL van La Roux op myspace. Ik vind het wel vet. Er staat ook een agenda op myspace, van gigs in 2010. Blijkt dat die rooie op 20 februari in Paradiso speelt!!! Duss…
Boertje Jeroen
Tip van boertje Jeroen. Lokale dwerggeithouder. En vanaf morgen wereldberoemde vogelopvanger, in Purmerend. Morgen staat hij in de regionale krant. Twee zwanen en een gans zijn inmiddels van een wisse winterdood gered. De dierenambulance is de wanhoop nabij. Bij gebrek aan vogelopvang in de regio, kunnen ze vogels die er slecht aan toe zijn nergens kwijt. Jeroen stelt daarom de stallen, bij het land dat hij beheert, beschikbaar. Ik zie een gat in de markt voor onze vogelvriend bij uitstek. Eksters, kippen, kraaien, alles wat vleugels heeft eet uit zijn hand. Maargoed, nu dus iets met geiten. Wat is dát dan?!
P600: markante Purmerenders op doek
Leuk! Woensdagavond heb ik mijn vader geïnterviewd in theater de Purmaryn. Nico Olsthoorn is één van de schilders van Wherepalet. Een groep amateurkunstenaars die elkaar op maandag ontmoeten bij Centrum voor de Kunsten Wherelant. Het afgelopen jaar heb ik flink wat portretten in productie gezien. Telkens als ik mijn ouders een bezoek bracht stond er wel een schilderij te drogen. En soms herkende ik de bekende Purmerenders op het doek. Oud-burgermeester Theun van Dam bijvoorbeeld, en natuurlijk Danny de Munck. Van Hans Klok wist ik eigenlijk niet dat hij een Purmerender was?! Weer wat geleerd.
De opdracht was dus portretten schilderen van markante Purmerenders. De expositie van al dat moois werd op 1 januari officieel geopend in de Purmaryn. In Het Gezinsblad van deze week staat een artikel over de schilders van Wherepalet. ‘Zo’n anderhalf jaar zijn de leden van Wherelant bezig geweest met het schilderen van 26 portretten van markante Purmerenders. Om de drie weken werd een nieuw model voorgesteld en om de drie maanden was er een presentatie. Het bestuur van P600 heeft het beste portret voor de tentoonstelling gekozen en het model mocht er één uitzoeken om mee naar huis te nemen.
Andere Purmerenders die op het doek zijn vastgelegd zijn o.a. Jan Kuiper (mede-organisator harddraverijen), Ber de Lange (amateur-historicus), Miep Boerkamp (directeur/programmeur theater de Purmaryn), Joop ten Klei (ondernemer, Purmerend Markstad), Hans Klok (illusionist), Piet Hein Debets (voorzitter Purmerend Markstad), Pim Langereis (dierenambulance), Sietze de Bruin (Carnavalsvereniging en wijk Hazepolder), Tiny Eggers-Sanders (BEP en 50 jaar amateurtoneel) en Lieja Koeman (NL Kampioen kogelstoten).’ Volledige artikel hier.
Interview met mijn vader, Wherepalet-schilder Nico Olsthoorn:
Onderwijshuisvesting in Purmerend
Ik lees net in de krant dat de nieuwe thuishaven voor het Da Vinci College koninklijk is geopend. Thuishaven(!) en geen aparte school, staat er in de krant. Maar de aparte thuishavens hebben wel een aparte naam. Twee thuishavens, Jan van Egmond Lyceum en Da Vinci College op één Havo/VWO campus. Godskolere, maak het toch niet zo ingewikkeld. Een school is gewoon een school. Klaar.
Maar goed, ik snap het wel, dat krijg je van het schipperen met het beschikbare budget voor onderwijshuisvesting in Purmerend. Dan blijf je net zo lang draaien tot je de weg kwijt bent. Vanaf het begin ben ik betrokken geweest bij het ontwikkelen van de twee campussen in Purmerend. In de Centrale Medezeggenschapsraad stemde ik vóór het huisvestingsplan met een aparte Havo/VWO campus en een aparte VMBO Campus. De gemeente had gevraagd om een dergelijk plan te ontwikkelen. Het was duidelijk dat er bij de Gemeente niet onbeperkt geld beschikbaar was voor onderwijshuisvesting. Slim met geld omgaan dus. Op een campus zouden verschillende scholen dure faciliteiten, zoals mediatheek en praktijkruimte, kunnen delen. Dan hoef je die niet twee keer te bouwen was de gedachte. En schommelingen in leerlingenaantallen van scholen (nu thuishavens) konden makkelijk worden opgevangen.
De keuze voor efficiëntie heeft weinig opgeleverd. Niet zo efficiënt dus. Er is helemaal niks gebouwd. Wel het een en ander vérbouwd. De gemeente Purmerend is blut. Misschien is het budget voor onderwijshuisvesting opgegaan aan het bouwen van een stuk of vijf splinternieuwe basisscholen in nieuwbouwwijk Weidevenne? Of, misschien is het gebruikt voor opvulling van gaten in de gemeentebegroting? Geen idee!? Misschien moet ik deze vragen eens stellen aan wethouder Berent Daan.
Sinds de overheid de verantwoordelijkheid voor onderwijshuisvesting heeft gedecentraliseerd worstelen meer gemeenten met een goede invulling van die verantwoordelijkheid. De budgetten die de overheid beschikbaar stelt zijn bovendien ontoereikend. Ze zijn gebaseerd op oude berekeningen, niet van deze tijd. De computer is op school niet meer weg te denken, om maar wat te noemen. Maar bij de berekening voor ruimte is er nog geen rekening mee gehouden. Evenmin met de behoefte aan een mediatheek, werkplekken voor praktijk- en groepsopdrachten, spreekruimte voor begeleidings- en andere gesprekken met leerlingen en ouders, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Grof schandalig als je het mij vraagt. Lijkt meer op het afschuiven van een probleem dan op decentraliseren. De ene overheid kan de andere overheid niet meer vertrouwen. #trend