Dat is MIJN stad
‘Purmerend. Purmereutel. Purra. Afvoerputje van 020, de anus van Amsterdam en home of 80.000 ongetinte Aldi-cola drinkende Opelmensen met tribal tattoos, in hun Leenbakker-huizen met hun Intratuin-tuinen, die hun karbonades per kilo bij de Knaller halen, die Center Parcs “vakantie” vinden en die hun kinderen Kevin en Kelsey noemen. Kortom en ofwel: het Helmond van het Noorden.’
Briljante omschrijving. Waarvoor hulde, Pritt!
I want to be #1 on Google
Search Engine Optimazation (SEO) in een notendop. 
Van de makers van: I need an iPhone 4.
Androgyne mens
Mannen mogen niet huilen, doen ze dit wel zijn het watjes. Huilen wordt gezien als iets vrouwelijks, wat niet bij mannen past. Jammer, want op die manier mis je een fysieke uitlaatklep om spanningen los te laten. Huilen is maar 1 van de vele, vrouwelijke emoties of gedragingen die we niet zo snel van mannen zouden verwachten. Toch merk ik steeds meer om me heen dat er iets aan het veranderen is. Vrouwen die zich mannelijker gedragen en mannen die steeds meer in contact komen met hun vrouwelijke kant. De androgyne mens dus.
Ik ging hier voor het eerst over nadenken nadat ik het boek ‘Seksuele Intelligentie’ van Sheree Conrad en Michael Milburn had gelezen.
Toch is er op dit gebied nog genoeg werk te verrichten.
Mannen die in contact komen met hun vrouwelijke kant vinden dit eng, het vrouwelijke is van oudsher verbonden met zwakte. En dat is jammer, want de vrouwelijke kant heeft juist enorm veel energie in zich. Energie die te transformeren is in alles wat je doet. Compassie, intuïtie, empathie, kwaliteiten die toegeschreven worden aan vrouwen. Toch zou de man er enorm veel baat bij kunnen hebben deze kwaliteiten in te zetten in zijn werk en zijn prive leven.
Andersom natuurlijk ook.
Vrouwen moet niet meer bang zijn leiding te nemen, zich te laten horen. Voor al op de werkvloer ontbreekt het de vrouw nog wel eens aan daadkracht en een stukje brutaliteit.
Al met al een reuze interessant onderwerp waar ik zeker nog over door ga lezen en filosoferen.
iPad vervangt schooltas
Overtuigende presentatie van Mike Matas: A next-generation digital book. De vraag is hoe hoog de ontwikkelkosten van zo’n digitaal schoolbook zijn. Dat de techniek er klaar voor is wisten we wel, maar wanneer gaan we de eerste multimediale schoolboeken op de iPad zien in Nederland? En hoe dynamisch is de content? Kan je als docent zelf materiaal toevoegen? Komen er regelmatig updates van de uitgever? Iemand enig idee?
Uitgerangeerd
Soms heb ik het gevoel dat ik helemaal niet meer meetel in deze verharde, zakelijke maatschappij.
Met de MS die af en toe mijn lichaam teistert is het voor mij (blijkbaar) onmogelijk een reguliere baan vast te houden. Een aantal maanden geleden was ik blij dat ik weer een baan had. Via een uitzendbureau, dat wel, maar het was in de buurt en het werk leek mij niet verkeerd.
Het was ontzettend wennen voor mij, weer werken, nadat ik afgelopen zomer weer een terugval had gehad. Maar ik was gemotiveerd, wilde geld verdienen om mijn leven en dat van mijn gezin weer iets aangenamer te maken dan het was.
Ik vond het zwaar, maar weet het aan een gewenningsproces. ‘Geef jezelf tijd om te wennen’ was een mantra die ik in die tijd veel herhaalde.
Tot ik 14 april een flauwte kreeg op mijn werk. Op 11 april had ik aangegeven het aantal uren niet vol te kunnen houden. Met in mijn achterhoofd alle lof hoopte ik dat er mogelijkheden waren voor mij bij het bedrijf. Niets bleek minder waar. Ik lag er een week uit met een beginnende burn out en het advies was om minder te gaan werken. Mijn werkgever zou kijken wat hij zou kunnen doen.
Een loze belofte lijkt het. Vandaag, 25 april kijk ik op de site van mijn uitzendbureau omdat mijn werkgever mij op 21 april te kennen had gegeven mij geen positie met minder uren te kunnen geven. Het was druk en er was echt iemand nodig voor die uren. Zolang er geen vervanging was mocht ik 3 dagen per week komen werken. Om mezelf niet helemaal te laten kennen en omdat er toch brood op de plank moet komen ging ik akkoord. Vandaag was ik dan ook aan het kijken voor een andere baan.
Wat schetst mijn verbazing: Al op 14 april is er een vacature geplaatst voor mijn positie. Voor minder uren dan ik er nu werk. Ik heb zo ongelovelijk mijn best gedaan om tussen het team te passen, om het werk goed te kunnen doen, om mezelf te bewijzen en dit is mijn dank.
Ik wordt afgeserveerd.
De derde keer dat ik wegens de MS mijn werkzaamheden niet vol kan houden.
Weer een gat in mijn C.V. En natuurlijk weer iets wat ik uit ‘moet’ leggen tijdens een volgende solliciatie. Van het UWV hoef ik niet veel te verwachten. Die hebben al aangegeven dat het heel vervelend is maar dat er vast wel ergens een baantje is die aan mijn beperkingen voldoet.
Geen arbeidsgehandicaptenstatus zodat de werkgever in ieder geval financieel gecompenseerd wordt als ik ziek ben of andere subsidies waarmee ze zo te koop lopen om iemand met beperkingen weer aan een baan te helpen, niets. Met twee maanden WW moet ik mezelf maar redden.
Wie weet er nog een baan die bij mij past?
Les wiskunde G2C
Vandaag geef ik G2C uitleg over het maken van een eigen website. Als voorbeeld schrijf ik dit stukje.
Groetjes van: Demi, Amber, Lisanne, Jan, Patrick, Kayleigh, Rick, Felicio, Chanella, Celest, Joey, Rashaad (en Els)
Update: Tsja, en voordat het een stukje kon worden was ik al weer bij het volgende onderdeel. Bijna een uur lang heb ik verteld over WordPress, Joomla! en andere CMS’en; over Google en Analytics; over berichten, pagina’s, tags, categorieën en meta-tags; over hosting, providers en domeinregistratie; over grafisch vormgeven, css’en, templates en thema’s en over nog veel meer.
Volgende week gaan de leerlingen zelf beginnen. Een website of een weblog maken met WordPress. Thema: je kamer schoonmaken. Van stofzuigen tot ramen lappen, van beddengoed wassen tot de prullenbak legen, van het reinigen van de spiegel tot het ontkalken van de gootsteen. En zo omzeilen we mooi het saaie hoofdstuk over schoonmaken in het natuur-scheikunde boek. En leren we tenminste echt wat. 
En bleek het toch geen wiskunde les te zijn.
Creatief inschrijven voor de Damloop
Hey pssst, niet verder vertellen. Baal je als een stekker, omdat het niet gelukt is om je op tijd in te schrijven voor de Damloop? Bij 30.000 pogingen per minuut begint die Damloop-server toch echt te roken. ‘De webpagina kan niet worden weergegeven’. Je komt niet eens op de eerste van de vijf inschrijfpagina’s, laat staan op de laatste om te betalen. Na 2 uur is het maximale aantal inschrijvingen bereikt en heb je pech gehad als je daar niet bij zit.
Volgende keer beter! Klik bij de hoofdpagina niet op individueel inschrijven maar op Businessloop. Er zijn veel minder bedrijven die inschrijven dan individuen en je komt vlot voorbij de eerste hindernis. Daarna verschijnt onderstaand venster en kan je weer kiezen voor individueel inschrijven. Soepel.
Lesmarathon voor Edukans
Welke rol speelt geld in onze maatschappij en waar zouden we zijn zonder geld? Daar gaat het om tijdens de themaweek van SG Antoni Gaudí. Eén van de projecten waaruit de leerlingen konden kiezen was de lesmarathon. Het doel van de marathon is om zoveel mogelijk geld bij elkaar te sponsoren voor ontwikkelingsorganisatie Edukans. Is het in Nederland heel vanzelfsprekend en zelfs verplicht om naar school te gaan, in derdewereldlanden zijn ze al blij als er geld is voor een school. En als er al een schoolgebouw is, dan ontbreken er vaak stoelen, tafels, schriften, pennen en ander materiaal dat nodig is om les te krijgen. Edukans helpt de mensen in arme landen daarbij.
Van 8.00 uur ‘s ochtends tot 20.00 uur ‘s avonds duurt de marathon. Het is een actief lesprogramma dat de begeleidende docenten in elkaar hebben gezet. Voor drie groepen van 25 leerlingen is er een roulerend rooster gemaakt. ‘s Ochtends wordt er gejudood in de dojo van Kododan. Verder wordt er zelf shampoo gemaakt en zijn leerlingen bezig met het kalligraferen van Chinese tekens. “Hartstikke moeilijk hoor!”, zegt Denise, die het wel ontzettend netjes heeft gedaan. Later op de dag staan koken en hiphop dansen op het programma. En natuurlijk wordt er daarna gezamenlijk opgegeten wat er ‘s middags is klaargemaakt. Het is een gezellige boel en zowel leerlingen als docenten hebben er zichtbaar plezier in. De lesmarthon sluit af met de film Slumdog Millionaire. De film gaat over een moslimjongen uit de sloppenwijken van India die tegen alle verwachtingen in de hoofdprijs wint van de quiz ‘Who Wants to Be a Millionaire?’. ”Een verhaal dat perfect bij het thema past”, aldus docent Bart de Boer. “En bovendien een leuke afsluiting van de dag.” Nu nog het geld tellen. De tussenstand staat op ruim zevenhonderd euro.