Drecul: Het mysterie van de (n)immer verdwijnende ijsbeer
Eerder dit jaar schreef ik al dat het best wel goed gaat met de ijsberen populatie.
De Amerikaanse regering is dit ook van mening en heeft de ijsbeer van de lijst van bedreigde diersoorten gehaald, aldus dit artikel.
Volgens millieuactivisten heeft de Amerikaanse regering dit gedaan om geen Co2 metingen meer te hoeven doen in het leefgebied van de ijsbeer. Dit omdat binnenkort de boorlicensies van Alaska worden uitgedeeld, het leefgebied van de ijsbeer.
Puur economisch gewin dus volgens de millieuactivisten.
Ik lees hier 2 dingen.
1 – Als er geld valt te verdienen dan is Co2 uitstoot opeens niet zo heel bedreigend meer volgens de overheid.
2 – De ijsbeer wordt niet door opwarming bedreigt in de toekomst maar door het verstoren van het leefgebied van de ijsbeer, door olie boringen. Niet door Co2 uitstoot waar de milieuactivisten krampachtig aan vastklampen.
Man made global warming door onze 8% uitstoot van Co2 gas is inmiddels tot ware wonderen in staat. Opwarming van de aarde? Co2 uitstoot, man made global warming. Afkoeling en wellicht een kleine ijstijd? Co2 uitstoot, man made global warming. Laatst was ik mijn sleutels kwijt, u raadt het al….
Tik voor de grap eens global warming in op nujij en zie een tendens.
Sport Awards Purmerend verdient meer aandacht
Zondag op de valreep naar P3 gesnelt voor de uitreiking van de Sport Awards Purmerend 2010. Ik had de aankondiging op een of andere manier gemist, maar er was een heus sportgala gepland voor die avond. De verkiezing van sportman, -vrouw, -jongere en sportteam van Purmerend voor het jaar 2010. Ik hoorde het van een vriendin. Zij wist het omdat twee vrienden van mij ‘s avonds in P3 moesten optreden, samen met Purmerendse ‘The voice of Holland’ held Billy Maluw. Dankzij een tweet van @monakeijzer wist ik dat er nog plek was in de zaal.
De grote zaal van P3 was door RTV Purmerend omgetoverd in een heus TV studio. Met felle lampen werden de interviewtafel, het podium en de plaats voor de presentator uitgelicht. Verspreidt door de zaal stonden wel zes videocamera’s opgesteld. Het gala werd live uitgezonden op het UPC kanaal van RTV Purmerend en was bovendien te volgen op www.rtvpurmerend.com. De uitzending is helaas (nog) niet terug te vinden op de uitzending gemist pagina van RTV Purmerend.
Het was een feestelijke avond. Het goed geregisseerde programma werd aan elkaar gepraat door Melvin Smid en Gregory Edelenbos. Vooral Gregory is met 18 jaar jong, een ongekend presenteer talent. Het heeft wel wat om bij een live uitzending aanwezig te zijn. Er kan van alles mis gaan, en dat voelen alle aanwezigen. De presentatoren en de genomineerden zijn een beetje zenuwachtig, de technici en de floormanagers staan op scherp. Alles verloopt soepel, al is het geluid bij de interviews aan tafel in de zaal slecht te verstaan. Het mag de pret niet drukken. Het optreden van de showdansers van balletschool Louise is spetterend, Billy Maluw kan écht heel goed zingen, en piano spelen. De winnaars in alle categorieën hebben prestaties van formaat geleverd. Sport Awards Purmerend 2010 is een geslaagd evenement en zeker voor herhaling vatbaar. Het verdient wel wat meer aandacht in de media. In het Noordhollands Daglad, editie Waterland, werd er geen verslag van gedaan. Op webregio alleen een artikeltje over de winnaar in de categorie Sportman, Hendrik Koppe. Ondanks de aanwezigheid van meerdere fotografen heb ik op internet nog niet één foto van het evenement kunnen terugvinden, zelfs niet van de winnaars. Ook niet op de website van Sport Awards Purmerend. Vreemd!
De winnaars van alle categorieën vind je op de website www. sportawardspurmerend.nl
Kroeg in Purmerend rookt
Wie regelmatig uitgaat in Purmerend weet het, het rookverbod in de café’s wordt niet gehandhaafd. In mijn stamkroeg De Bonte Koe -ik heb er de leeftijd voor- wordt het rookverbod wél gehandhaafd. Daarom duurde het even voordat het tot mij doordrong.
De eerste keer dat ik het meemaakte was ik echt geschokt. Na een avondje repeteren met de band raakten we verzeild bij een live optreden in een café niet ver van de Koemarkt. Tijdens het optreden nog niks aan de hand, een paar mensen trotseerden de kou en ging naar buiten voor de broodnodige nicotine en teer. Zodra de muziek was gestopt kwamen uit het niets de asbakken tevoorschijn en begon het publiek massaal te roken. Ik was er zo van ondersteboven dat ik van schrik een sigaret opstak die mij werd aangeboden. Als je zelf rookt heb je minder last van de stank, begrijpt u wel.
Na die eerste keer heb ik het nog regelmatig meegemaakt dat er in uitgaansgeleden in Purmerend werd gerookt. In alle gevallen begint de avond rookvrij en worden kort na middernacht de stinkstaafjes aangestoken. Het is structureel. Het lijkt alsof er een soort code voor bestaat. De na-middernacht-geen-controle-want-dan-slaapt-de-overheid-code. ‘Ik heb schijt aan de overheid’ wordt er bij het jonge uitgaanspubliek al op vroeg ingeprent. En daar doe ik dan op school zo mijn best voor, om ze enig besef van normen en waarden bij te brengen. *zucht*
Death Grip iPhone 4
Vodafone vs. T-Mobile. Wow! Moet ik dit geloven, dacht ik toen ik het filmpje zag? Er wordt ingezoomd tot je de onderkant van het toestel niet meer ziet. Wat gebeurt daar buiten beeld? Nepperij van de bovenste plank.? T-mobile bashen, revenge of the nerds?
Drecul: PVV Fail!!
Oke het is een beetje makkelijk, maar wel vermakelijk.
Oorlogswinter
Vroegâh, in de oorlog, toen was het koud. Mijn vader schreef er over in zijn memoires.
‘Voor mijn ouders werd het steeds moeilijker om aan eten te komen. Gelukkig verkeerde ons gezin in de gunstige omstandigheden dat mijn broers in het Westland bij Delft in de tuin werkten. Regelmatig namen ze groente en aardappels mee. Verder moesten we het doen met de rantsoenen die de distributiebonnen ons verschaften. Wel hadden mijn broers recht op extra voedselbonnen vanwege het zware werk dat ze als tuinder moesten verrichten. Die bonnen moesten afgehaald worden op het stadhuis van de gemeente waarbinnen het werk verricht werd. Voor mijn broers was dat de gemeente Schipluiden. Annie en ik kregen van mijn moeder de opdracht die bonnen op te halen. Maar lopen naar Schipluiden, dat was niet niks, dat was heen en terug ruim tien kilometer. Daarom stelde ik Annie voor om “een karretje te pikken”, oftewel achteraan de klep van een vrachtwagen te gaan hangen. Dan konden wij op de reserveband staan. Spoedig hadden we beet. Met grote vaart reden we richting Schipluiden. De chauffeur was er zich niet van bewust dat hij twee clandestiene passagiers vervoerde. Als de auto een bocht nam, moesten we ons goed vasthouden. Het was allemaal best riskant wat we deden. Ik hoopte maar dat de chauffeur in het dorp wat gas zou terugnemen, zodat we er veilig zouden kunnen afspringen. Maar toen we er aankwamen ging de auto net even te snel. Toen we toch sprongen -we moesten wel- schoof Annie languit over de grond. De kousen kapot en schaafwonden op haar knieën. Ik weet niet wat voor verhaal we bij moeder hebben opgehangen, maar dat we er van langs gekregen hebben is zeker. ‘s Winters sloeg de kou toe, want ook de kolen waren op de bon. Kou lijden was soms erger dan honger lijden. En in dat oorlogsjaar was de winter streng.’
Beemster Bloem
Er is een nieuwe bloemenwinkel in Purmerend. Beemster Bloem. Een topwinkel op een toplocatie in de binnenstad. Ik kwam er langs toen ik door de Dubbele Buurt, vanaf de Koemarkt richting de Kaasmarkt liep. De winkel is van Dorien en Petra. Stoere ondernemende meiden, die het in een econmisch moelijke tijd aandurven om een winkel in bloemen te beginnen. ‘Terug naar de basis van een goed leven, met aandacht voor kwaliteit.’ Dat is waar Beemster Bloem voor staat. Beemster Bloem wil producten van hoge kwaliteit tegen een scherpe prijs aanbieden. En dat zie je, als je de winkel binnenkomt. Het gaat om de bloemen, die zijn prachtig! Vooral de rozen uit Colombia (?!) springen in het oog. Aparte exemplaren, maar onmiskenbaar mooie rozen. ‘En het zijn niet van die rozen die je na een paar dagen weg kan gooien’, aldus een enthousiaste Dorien.