Hardlopen: mijn linker been is terug
Echt schrikken hoe slecht mijn linker been mee komt bij het hardlopen. Het was voor mij een belangrijke reden om dit jaar te gaan hardlopen. Minder fietsen dus. Bij het fietsen kan je stiekem smokkelen en meer kracht met rechts geven om links te ontzien. Bij hardlopen is dat minder makkelijk. De beste oefening, voor een van een achillespees blessure herstellend been, is langlaufen. Op de crosstrainer in de sportschool doe ik dat. Om in evenwicht te blijven móét je wel dezelfde beweging maken met links en rechts.
Bij de eerste training op de atletiekbaan kon mijn linkerbeen helemaal niks. De technische oefeningen, skipping en trippling, zagen er nog debieler uit dan bij de andere start-to-runners. Ook de rondjes op de sintelbaan voelde alsof ik ze alleen met het rechterbeen liep. Met het linkerbeen als vijfde wiel aan diesel Dirk. ‘Dit is niet goed’ dacht ik. Ik maakte mij er wel een beetje zorgen over.
Vandaag ben ik met Ellen gaan hardlopen na het werk – het is al lekker lang licht ‘s avonds. Mijn been doet het weer! Het kost wel moeite maar het lukt, als ik er heel bewust op let. Goed knie optillen, voet vooruit, door linker knie buigen – rechts gaat vanzelf. Niet vergeten voet helemaal af te wikkelen en goed afzetten. Na twee minuten heel geconcentreerd hardlopen ben ik dan echt toe aan een wandelpauze.
Tjiftjaf herrie
Waar blijft de Tjiftjaf? Ik heb hem nog niet gehoord dit jaar. Gisteren heb ik geleerd dat de Tjiftjaf een trekvogel is. De meeste Tjiftjafs overwinteren in Zuid-Europa aan de Middellandse Zee. Slimmerikken. Best wel een pokkeneind vliegen voor zo’n klein beestje.
Het schijnt dat niet alle Tjiftjafs naar het zuiden vliegen in de winter. Blijven de luie vogels thuis? Heeft het met het weer te maken? Als het een zachte winter is heb ik wel het idee dat er meer vogels in de tuin zijn. De vetbollen en de pinda’s zijn dan niet aan te slepen. Dit jaar hebben de thuisblijvers maar twee vetbollen en een halve zak pinda’s weggepikt. Alleen in het begin van de winter heb ik wat roodborstjes en wintekoninkjes gezien. Waar zijn die vogels gebleven? Waar zijn de boomklever en de vink? Allemaal aan het overwinteren? Ik mis ze.
Het geluid van de Tjiftjaf mis ik niet. Je ziet het beestje nooit, hij leeft hoog in de bomen, maar je hoort hem altijd en overal. Helemaal als je eenmaal weet hoe het geluid klinkt dat hij maakt. Behoorlijk irritant. Hij houdt ook nooit op en hij heeft behalve tjif en tjaf geen afwisseling in zijn repertoire. Ga een keer op les bij de merel of de zanglijster zou ik hem willen zeggen. Maar ik weet toch het antwoord al: tjif-tjaf. Kutbeest. Hieronder een geluidsfragment van die herrieschopper. Weet waar je aan begint.
9, 9+, 9,5
Henk Spaan heeft genoten deze week. Spaan geeft hoge punten in zijn rubriek in het Noordhollands Dagblad. Urby Emanuelson krijgt een 9. Spaan spreekt zijn verbazing uit over de geruchten dat Ajax van hem af wil. Het zal wel een lastige jongen zijn? Zo komt hij niet over op teevee.
De andere twee voetballers die Spaan positief heeft beoordeeld, heb ik zelf niet gezien. Wesley Sneijder en Lionel Messi. Fuck, toch weer die Sneijder. Ik hoop stiekem dat hij slecht speelt en niet mee hoeft naar Zuid-Afrika. Aan de andere kant, als hij zo goed speelt wil ik hem ook niet missen. Dan maar een eikel in de selectie.
9+ Wesley Sneijder
José Mourinho is de Geert Wilders van het internationale voetbal. Elke uitspraak is een provocatie, altijd is hij bezig met het scheppen van tegenstellingen. Dinsdag had hij naar Londen het stadscomando meegenomen dat Internationale heet. De enige die was gekomen om te voetballen was Wesley Sneijder, die geweldig speelde. Als hij in Zuid-Afrika dezelfde ballen gaat neerleggen voor Robin van Persie, kan Nederland ver komen.
9,5 Lionel Messi
Als Mourinho Wilders is, dan is Barcelona Femke Halsema: mooi, speels en intelligent.
Lionel Messi is met niemand vergelijkbaar. Hij heeft de linkervoet van Puskas, de dribbel van Wilkes, de kopbal van Kocsis en het statuur van Maradonna.
Gewoon zin in gewoon rood fruit
Ik had zin in rood fruit in de wijn. Niet te ingewikkeld, maar wel stoer. Voor bij kaas en stokbrood. En ik dacht ineens aan die wijn bij de Plus supermarkt, die ik alweer lang geleden had gedronken. El Descanso, Valle Central, Cabernet Sauvignon, dat moest hem worden. Ik ben speciaal om die reden boodschappen gaan doen bij Plus. En hij is lekker. Donker, bijna paarsrood van kleur. Ruikt fruitig, smaakt fruitig, naar zwarte bessen en bramen. Lekker stoere cabernet, helemaal niks op aan te merken. Omfietswijn. Smaakt prima bij de kaas.
Toen ik net wijn begon te drinken pikte ik altijd een fles cabernet sauvignon uit het rek. Ik kende niets anders. Bij mijn ouders thuis is er nooit een Merlot of Shiraz op tafel gekomen. Laat staan Tempranillo of Grenache. Het was standaard Cabernet Sauvingon uit Bulgarije. Of een land daar in de buurt. De wijn heeft vast een keertje op één gestaan in een test van de consumentengids. Toen had je nog geen superwijngids.
Excellent Spaceguards in P3
Wat is dat toch met P3? Twee leuke regionale bands en geen kip die er op af komt. Nog lang geen honderd man. Spaceguards uit Amsterdam, met Purmerendse bassist, trapte af op Burengerucht, de nieuwe bandjesavond van P3! Op deze avond treden alleen de beste bands uit de regio op! Lekkere nummers, maar wat veel van hetzelfde. Als je houdt van hardcore surf beachboys easy listening maar dan hard, dan heb je de avond van je leven. Ik word er na verloop van tijd zenuwachtig van en vlucht naar de foyer.
De tweede band, Herb’s Excellent Adventure, is mij wel bekend. Ze spelen een aantal nieuwe nummers – de reden dat ik naar P3 ben gekomen. Goed! Maar pech voor mij, ook niet echt mijn smaak. De nummers van het album Blind Spot spreken mij wél aan. Die spelen ze gelukkig ook.
Ik snap het management van P3 echt niet. Het is toch onverteerbaar om dat prachtige poppodium avond na avond bijna leeg te zien. Ik geloof er niks van dat er geen behoefte is aan live muziek in Purmerend, ik ken tientallen bandjes die er willen spelen. Regionale bandjes zijn er zat. Maar ze moeten ongeveer op de knieën, smekend, om in P3 te mogen spelen. Het zijn toevallig wél allemaal potentiële bezoekers. Die moet je aan je binden. Nee echt: doe niet zo cultureel verantwoord! Boos word ik er van. Verzin er iets op. Maak er wat van. Toon ballen. Voel trots. Laat je principes voor wat ze zijn en zorg dat die tent vol zit. Ik kan het niet aanzien zo. Dan liever P3 laten overnemen door een marktpartij die er wel voor móét zorgen dat de tent vol zit. Omdat ze géén één miljoen subsidie krijgt van de gemeente Purmerend.
Paaseitjes
Ik ben verslaafd aan chocola. Het grootste deel van het jaar kan ik de verslaving redelijk controleren. Een enkele keer koop ik een mega reep in de winkel of bij een tankstation. Van Côte d’Or, met hazelnoot, als het even lukt. Die vreet ik dan in een keer op. Weg binnen een minuut als het moet.
Vanaf eind februari begin maart krijg ik het pas echt moeilijk. Het is verdorie nog erger dan met de kerstkransjes. Het lijkt wel of in elke ruimte waar ik kom paaseitjes staan. Om gek van te worden. Die kan ik dus niet laten staan. En ze zijn zo schattig klein, daar moet je er gewoon meer van eten. Als ik er niet op gewezen word, dan blijf ik gekleurde bolletjes aluminiumfolie draaien. Dan zie ik weer grote ogen van verbazing naar mij kijken en weet ik dat ik te gulzig ben. De chocolade manie bouwt op tot in het paasweekend. Aan het eind van dat weekend loop ik ernstig gevaar met een chocolade vergiftiging te worden opgenomen in het ziekenhuis.
Wanneer is het pasen? Laat er een einde komen aan mijn lijden.
Faculteit Bouwkunde
Afgelopen dinsdag, bij de presentatie van Rietvink architecten, werd een afbeelding gebruikt – geleend – van een serre van de nieuwe faculteit Bouwkunde in Delft. Die ruimte herkende ik wel. Ik maakte er foto’s van toen ik er een maand gelden op bezoek was. Het Delftsch Bouwkundig Studenten Gezelschap Stylos organiseerde een borrel voor oud besturen. Ik was er bestuurslid in het jaar dat de vereniging honderd jaar bestond.
De oude faculteit Bouwkunde is – helaas – bijna twee jaar geleden afgebrand. De nieuwe faculteit is gerealiseerd in het oude hoofdgebouw van de TU Delft. Ik heb er nog college wiskunde gevolgd. Ongelofelijk wat een transformatie. Van hokkerig, muf, onaangenaam, naar ruimtelijk, modern en sfeervol. Om extra vierkante meters te creëren zijn de oude binnenplaatsen omgetoverd tot serres. Ze vormen het hart van het gebouw, je wil er graag zijn. Goed gedaan, net als de andere ingrepen in het gebouw. Een tweede belangrijke ingreep is het verbreden en doortrekken van de centrale gang. Het verbind de verschillende delen van het gebouw met elkaar en maakt hun relatie zichtbaar. Studenten verzorgden een rondleiding door het gebouw. Het gebouw staat vol met design, wat zeker bijdraagt aan de sfeer. Wat vormgeving betreft klopt alles, maar functioneel kan er hier en daar een vraagteken worden geplaatst. Opvallend is het ontbreken van vaste werkplekken. Zelfs de professoren hebben geen eigen kantoor en nauwelijks kastruimte. De enige gebruikers in het gebouw met een vaste werkplek zijn de bestuursleden van Stylos. Die hebben het belachelijk goed voor elkaar.