DirkZijn

Ik ga op bezoek bij studievrienden. We kennen elkaar van het bestuursjaar van de studievereniging van de faculteit Bouwkunde. Met de fiets met de trein naar Den Haag. Op zich ideaal, je fietst naar het station, in Leiden een keertje overstappen op de trein naar Den Haag, die wacht aan de overkant van het perron, vervolgens op de fiets naar de plaats van bestemming. Helaas gaat het niet zo makkelijk als het klinkt.

Ruim op tijd ben ik op station Weidevenne in Purmerend. Ik wacht bij de bankjes die bedoeld zijn om te wachten. Overdag heb ik een flinke tocht gemaakt op de racefiets, dus ik ben blij dat ik kan zitten. Na een paar minuten hoor ik de trein in de verte en ga ik klaar staan met de fiets, aan de rand van het perron. Ik kijk op de deuren van de trein, om te zien waar ik met de fiets in moet stappen maar kan het zo gauw niet ontdekken. Met de fiets aan de hand loop ik met de richting van de trein mee om de juiste ingang te vinden. Dan klinkt het automatische vertreksignaal van de sprinter. Met een sprint en een jump weet ik nog net op tijd in te stappen. Er staat een conducteur op het perron, maar die lijkt geen boodschap te hebben aan een man die probeert in te stappen met een fiets. lees verder >>