DirkZijn

Bizar verhaal. Syp Wynia legt in zijn wekelijkse column in Elsevier haarfijn uit wat de reden is van de explosieve groei in de zorg voor geestelijk gehandicapten. En dat terwijl het aantal geestelijk gehandicapten niet is toegenomen volgens het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP).

(…) De grootste klapper bij de uitbreiding van de zorg voor geestelijk gehandicapten werd vijf jaar geleden op poten gezet door CDA-staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Clémence Ross-van Dorp. Met steun van de linkse en de christelijke partijen (VVD en D66 waren tegen) breidde zij de overheidszorg voor geestelijk gehandicapten uit naar zwakbegaafden, als die ‘bijkomende problemen’ hadden. Door haar toedoen kregen 2,2 miljoen Nederlanders – want zoveel zwakbegaafden zijn er – plotseling toegang tot de overheidszorg die tot dan toe was voorbehouden aan geestelijk gehandicapten.
Dat gebeurt werkelijk nergens ter wereld. ‘Opmerkelijk’ noemt het SCP dat. Waar elders een bovengrens wordt aangehouden bij een IQ van 70 of hooguit 75, heeft Ross die in 2005 opgerekt to 85 (en bij autisten tot boven de 90).
Ja, dan moet je niet verbaasd zijn als de zorg voor geestelijk gehandicapten in korte tijd meer dan verdubbelt en de komende jaren blijft doorgroeien. Dat was zo bij de WAO en de Ziektewet, die hier zo toegankelijk waren, dat het leek of Nederland het ziekste land ter wereld was.
Dat gebeurt nu bij de zorg voor geestelijk gehandicapten. De definitie is zo opgerekt, dat een op de zeven Nederlanders er recht op kan laten gelden. En wat kan, dat gebeurt. Dat leergeld zouden we nu toch wel betaald moeten hebben.

Geen goede zaak. Het gaat op de lange duur ten koste van de geestelijk gehandicapten die de zorg écht nodig hebben. Daar maak ik me zorgen om.