DirkZijn

De boze vrouw is in mijn beleving niks anders dan een blije vrouw na therapie. Een blije vrouw herken je aan een kaki afritsbroek, stevige wandelschoenen, slobbertrui en opgestoken haar. Ze doet boodschappen bij de natuurvoedingswinkel, is milieubewust, zorgzaam, één met de natuur, maar is vooral: blij. Altijd een glimlach op het gezicht met daarboven een blik van meewarigheid. Hoezeer zij de ander ook veracht, ze blijft lachten en heeft altijd de hoop een ander tot inzicht te brengen.

De boze vrouw is uitgelachen. Na jarenlang niet te zeggen wat haar dwars zit is ze ingestort. Teleurgesteld in de wereld, de medemens, maar vooral in zichzelf, komt ze bij therapeut. Die leert haar dat ze niet goed voor zichzelf opkomt. Manlief heeft haar genaaid, en daarna nog wat andere vrouwen. Kinderen zijn de deur uit, net nu ze wel wat aandacht terug kan gebruiken. Jarenlange opgkropte frustratie wordt door de therapeut ontstoken. Gooi het eruit, maak van je hart geen moordkuil, zeg het! als iets je niet bevalt. lees verder >>