DirkZijn

Eigenlijk lees ik ze nooit, columns van de hoofdredacteur. Met zo’n foto erbij. Maar deze keer wel. En nu heb ik heimwee naar een man die ik nooit heb gekend: Willem Drees.

Ouderdomspensioen - Elsevier

Zouden ze bij de PvdA nog weleens Willem Drees lezen? Hij is de beste minister-president die de partij ooit heeft gehad. Niet voor niets werd hij in 1958 bij zijn aftreden als premier voor het leven benoemd in het partijbestuur.
Omdat ‘vadertje Drees’ aan de wieg heeft gestaan van de AOW, is het nuttig, nu de discussie over dit pensioen zo hoog oploopt, eens na te lezen hoe hij aankeek tegen de sociale zekerheid. Welnu, Drees moest maar weinig hebben van het begrip ‘verzorgingsstaat’, want dat wekte volgens hem maar de indruk ‘dat de staat in het algemeen voor de verzorging verantwoordelijk is’. Hij vond dat de staat slechts de bestaanszekerheid moet waarborgen als mensen tekortschieten in het zorgen voor elkaar, zo schrijft hij in 1983, vijf jaar voor zijn overlijden, in zijn boek Herinneringen en Opvattingen. Drees zelf heeft als minister van Sociale Zaken (1945-1948) nog verdedigd dat zijn ouderdomspensioen, gezien de kosten voor de staat, niet voor bejaarden was die zelf nog werkten, inkomen hadden uit vermogen of een redelijk pensioen genoten. Nu de kosten opnieuw het probleem zijn, is Drees’ keuze wellicht een mooi alternatief voor verhoging van de AOW-leeftijd.
Drees is geboren in 1886 en leerde op de lagere school, zo schreef hij in zijn memoires Zestig jaar levenservaring, dat Nederland een bevolking had van vijf miljoen. Toen hij zijn autobiografie in 1962 publiceerde, was de bevolking al opgelopen tot twaalf miljoen. Drees voorzag grote problemen door de bevolkingsgroei. hij had veel sympathie voor de gastarbeiders die hier kwamen werken, maar vond het ‘onverantwoordelijk’ dat ze hier mochten blijven toen hun werk was gedaan.  ’Men had ze met een flinke uitkering moeten laten gaan.’
Opnieuw, zouden ze bij de PvdA nog weleens Willem Drees lezen?

Arendo Joustra, hoofdredacteur